Cennet Mi Cehennem Mi?

Bölüm-3-

Öncelikle ilham gelmediği için yeni bölümler yayınlamam biraz uzun sürüyo sizi seviyorum canlarım iyi okumalar hepinize

Bu arada vote ve yorumlarınızı bekliyorum🤗🤗

Ben sabırsızlıkla devam etmesini beklerken dudaklarıaralandı kafam ona dönüktü

"O iblisin sana anahtar demesinin sebebi senin cehennem kapılarını sonsuza kadar açabiliceğin bir güce sahip olman"

Şaşırmıştım "iyide benim gücüm falan yok hem annemle babamın bununla ne ilgisi var?"

"Bak sana söylediğim herşey gerçek bunu bil annenin zaten karabüyü ileilgili herşeyi bildiğini biliyorsun annen içine sen daha doğmadan bir iblis girdi ve o iblisle birlikte olundu bunun karışımından ortaya çıktın iblisler çocuklara bakamazlar çünkü öldürme istekleri çok yüksektir ve bu yüzden anneni birleşmeden sonra bıraktı ve annen bi adamla tanışıp onunla yaşamaya başladı adam seni kEndi kızı sanıyordu ve sonrasını sende hatırlıyosun"

Çok tedirgindim yanaklarımın ıslandığını fark ettim gözlerim dolmuştu iki üç damla yaş akmaya başlamıştı neyim ben ,kimim neden ben tekrar yüzümü ona döndüm
"Evet hatırlıyorum annemin nasıl babamı öldürdüğünü sonra birkaç adamında gelip annemi öldürdüğünü hatırlıyorum, ben bunları daha dün gibi hatırlıyorum aklımdan hiç çıkmadı ki " gözlerimde ki yaşlar dahada hızlanmaya başlamıştı o hüzün kalbimi parçalıyordu sanki o yaşananlar tekrar gözümün önüne geliyordu. Ama ne olursa olsun güçlü bir kızım ve bununda üstesinden gelicem elimin tersiyle göz yaşlarımı sildim ve bakışlarımı yine ona çevirdim

"Peki beni neden öldürmen gerektiğini söylermisin"
Hafiften dudaklarında küçük bi kalkış gördüm sonra tekrar düzeldi

"Bunun cavabı çok kolay şirine sen hiç cennet ve cehennem nedir bilmezmisin cennetdeki hiçkimse cehennem kapılarının sonsuza kadar açılmasını istemez eğer açılırsa bu bütün insan dünyası için bir felaket olur"

Aslında düşündümde söyledikleri mantıklı geliyordu ve bana neden şirine demiştiki

"Sen bi melekmisin?"
"Hayır, ben peygamberim"

" hayatım gittikçe daha çok boka saplanıyo sanki, neden sende beni diğer melekler gibi öldürmek istemedin?"

Sorum karşısında afallamış görünüyordu
"Zamanı geldiğinde öğreneceksin ama seni kimsenin bulmamasını sağlamalıyım çünkü etrafta seni öldürmek isteyen melekler ve seni ne pahasına olursa olsun bulmak isteyen iblisler var "

Ne yapmam gerektiğinı bilmiyordum kafam allak bullak olmuştu
"Peki napmalıyım sonsuza kadar senin yanında saklanamam"

"Aslında böyle olsa seni tüm olası tehlikelerden koruyabilirim ama seni eğitmem lazım güvende olabilmen için"

Biraz şaşırmıştım
"Beni nasıl eğiteceksin"

"Bukadar yeter şirine uyku vakti zaten bugünlük öğrenmenden gerekenden fazlasını öğrendin yarın seni iki arkadaşımla tanıştıracağım "

"Peki, iyide ben nerde uyuyabilirim?"

"Gördüğüm kadarıyla koltuğu çok beğendin zaten rahat burada uyuyabilirsin ama istemezsen benim yatağımda uyursun bende koltukta"

"Önemli değil koltuğunu gerçekten beğendim burada uyuyabilirim"
Hafif bir gülümseme yerleştirmiştim yüzüme oda bana bakarak gülümsedi ,gülümseyince çok tatlı görünüyordu sağ tarafındaki gamzesini daha yeni farketmiştim.

Sabah daha ben gözümü açmadan sesler duymaya başladım birkaç kişi konuşuyorlardı ne söylediklerini anlaya bilmek için gözlerimi hiç hareket ettirmemeye çalıştım aksi takdirde beni uyanık görürlerse susarlardı sessizce konuşulanları dinlemeye başladım.
"Onu buraya getirmemeliydin bu kız çok tehlikeli onu baş meleğe teslim etmelisin"

"Bunu yapamam onun anahtar olduğunu sizde biliyosunuz onun ölümüne bile bile sebep olmak istemiyorum" işte bu sesi tanımıştım bu o peygamberdi

"Şşş uyanmış"
Nasıl anladıki uyandığımı gözlerimi yavaş yavaş açmaya başladım.