De coalitie van je dromen

Hoofdstuk 3

April 2021

Thierry's pov:

"Nou heren, daar staat die dan. Het tweede bureau in het torentje," zegt de Ikea dwerg die onze bestelling is komen afleveren. Terwijl Jesse en handtekening zet en de man uitzwaait, neem ik plaats op mijn nieuwe werk plek.

Het liefst had ik hier natuurlijk in m'n eentje gezeten of met Theo. Maar niet met deze typische teef.

Hoe gaan we dit in godsnaam doen? Waar vinden we de lijn tussen de linkse maffia en de rechtse superieuriteit? Ik moet een manier vinden om van Jesse af te komen, maar hoe?

"Hallo, hoor je me wel jij ondankbare oelewapper?!" krijst Jesse in mijn oor, "als iemand tegen je praat moet je luisteren hè? Anders dan komt het hier nooit goed." Hij kijkt me aan en zucht diep "wat moet ik nou met jou Thierry?"

Ik neem rustig een slokje van mijn koffie en kijk hem vragend aan. "Wat wil je van me Jesse?". Nu is het Jesse zijn beurt om mij vragend aan te kijken. Ik zie hem denken en ik wacht op antwoord maar er komt maar niks van. Opeens pakt hij zijn bureau stoel en komt naast me zitten.

Hij is wel heel dichtbij voor iemand die een hekel aan me heeft zeg, kan hij niet een beetje afstand nemen? Nu ik toch zo dichtbij hem ben, kan ik hem nog eens goed bekijken. Ik probeer er niet op te letten maar man wat ademt deze man luid zeg.

En nu het me opvalt heeft hij ook wel erg trillende handjes. Zou hij zenuwachtig zijn? "Ik ben hier nog niet klaar voor. Laten we naar huis gaan en elkaar morgen weer zien," stelt Jesse voor. Nog voor ik een reactie kan geven staat hij op en graait naar zijn laatje. Hij haalt er een sleutel vandaan en geeft die aan me.

Onze handen maken contact en ik kijk hem aan.

Snel kijkt hij weg, het lijkt wel alsof hij bloost. 

"Doei Thierry!" zegt Jesse en hij sprint het torentje uit. Ik blijf alleen achter aan mijn bureautje. Ik sta op en neem nog een heerlijke slok van mijn koffie en bedenk me wat het gedrag van Jesse zou kunnen betekenen. Verschillende scenario's schieten door mijn hoofd en de ene is nog vreemder dan de ander.

Door die trillende zweetklauwen en zijn blozende hamsterwangen zou je bijna zeggen dat deze man verliefd op me is. Zou het zo zijn? Het zou me natuurlijk niks verbazen dat hij voor mijn goddelijke lijf en intelligente ideeën zou vallen.

En toen wist ik het! Liefde maakt blind en ik ga ervoor zorgen dat deze man alleen nog maar mij zult zien staan, het ging al fout bij Jolijn en nu zeker weer. Jesse zou moeten aftreden en dan heb ik eindelijk het torentje voor mezelf....

Jesses pov:

"Nou als ik Baudet zie dan begin ik echt te twijfelen aan mijn homoseksualiteit hoor," zegt Rob en hij schatert van het lachen.

Ik probeer niet te gekwetst te kijken en gewoon te lachen maar oprecht vind ik dit wel heel confronterend. Ik twijfel of ik Rob moet vertellen over de vlinders in mijn buik die ik voelde toen Thierry me aan keek en hoe ik hem wou bespringen toen onze handen elkaar aanraakten.

Maar de blik op zijn gezicht zegt genoeg, hij zou het nooit snappen.

Niet dat ik zelf snap wat er gebeurt in mijn hoofd steeds als ik Thierry zie, maar het gevalletje tussen mijn benen weet er wel raad mee als je snapt wat ik bedoel...

Vanmiddag was echt te beschamend, ik hoop niet dat hij het heeft gezien anders is het nog veel erger. Weglopen was de juiste handeling geweest van me maar dat kan ik niet blijven doen. Ik kijk Rob aan en besluit open kaart te spelen want ik kan hier echt niet in mijn eentje mee rondlopen.

Ik vertel hem over de spanning die ik voel als ik bij Thierry in de buurt ben en over mijn ongelukje vandaag in het torentje.

"Jesse nee, dit meen je niet. Je maakt een grapje, het kan niet anders," krijg ik als antwoord.

"Rob je weet dat ik het net zo graag anders had gewild," zeg ik hem.

Rob springt van zijn stoel en pakt dramatisch zijn jas. "Dit kun je gewoon echt niet maken Jesse! zegt hij.

"Maar ik snap het niet, waarom doe je nou zo? Ik kan er toch ook niks aan doen dat mijn hart een eigen wil heeft?!"

Hij doet zijn jas aan en stampt weg. Voordat hij de deur opentrekt draait hij zich om en kijkt me aan. "Na al deze jaren jou in het stiekem aanbidden, had ik gehoopt dat jij ook van mij zou kunnen gaan houden...."

Dit is ongelofelijk. Rob is verliefd op mij?! Ik probeer hem nog tegen te houden, maar Rob ontsnapt uit mijn huis en rent de duistere nacht in. Verbaasd blijf ik achter in de huiskamer.

Ik zet de tv uit, ruim alles op en zet het licht uit. Dat was niet zo'n slimme zet want ik zie slecht in het donker. KloNk! Ik val van de trap. Bewusteloos lig ik onderaan de trap.

Ik droom over hem, Thierry.

Ik ontmoette hem eindelijk op een manier waarvan ik het nooit had kunnen dromen. Ik zag een andere, zachtere kant van hem....