Indayog ng Pag-Iisip (One Shot Story)

Indayog ng Pag-Iisip

Simula, Nandito ako ngayon at nakahiga sa aking kama, niraramdaman ang kalmado at tahimik na araw. Sa pagkaramdam ko na ito, People at the outside break the silence that I want. I heard a loud noises outside my room, here we go again, they were fighting as if the neighbors didn't hear them...

People see me as an introvert girl and no one wants to talk to me because they say I am a weirdo, but to tell you I just didn't see myself getting along with them that's why I stick to myself and alleged what they whispering about me----WEIRDO. Well tanggap ko na I am kinda weird sometimes because I sometimes talk to myself, In addition that I don't have a fashion styles and always wear black outfits even though it's very hot here in Bulacan.

I am now heading our classroom and as always my schoolmates are talking about me again. "Ampanget niya girl" "She doesn't have any fashion style" "Bakit ba may ganitong tao sa ating school" "Hindi siya bagay dito" dinig kong sabi nila. Tumingin na lamang ako sa aking mga paa at tumuloy na lamang sa pagbagtas sa aking paroroonan...

Ngunit hindi lang doon natapos ang mga nadidinig ko hanggang sa makarating ako sa aming classroom ay ako pa din ang kanilang usapan. Hindi ko na lamang sila pinansin at kinuha ko na lamang ang aking sketchpad at nag-drawing kung ano ang aking maisipan.

Dumating ang ilan pang mga minuto at nakita ko na ang aming unang teacher para sa araw na iyon. Basic Calculus ang una naming subject ngayong araw, "Aga aga, Math ang subject nakakatuyo ng utak" sabi ko sa aking sarili.

Nagsimula na ang klase at as usual lahat kaming magkakaklase ay nakatunganga lamang dahil wala kaming maintindihan sa lesson na ito at dagdag mo pang nakaka bored magturo si maam.

Natapos ang klase at mayroon kaming kalahating oras para magpahinga...

Hinayaan ko ang sarili ko na maglakad at pumunta sa canteen upang bumili ng makakain ko, natural na sa akin na sa tuwing makikita nila ako ay pagtitinginan at pag-uusapan ako. I do my usual thing. "Isa pong Choco Tops at Mineral Water" sabi ko sa nagtitinda...

Umupo ako sa isang tabi at inilagay ang aking earphones sa dalawa kong tenga upang di na lamang sila madinig pa..

Nagdaan ang mga oras at wala namang nangyaring kakaiba sa akin bukod sa ako ang tampulan ng usapan ng mga tao dito sa aming eskwelahan.

Natapos ang nakakapagod na araw at pauwi na ako saming bahay at as usual magkaaway muli sina mama at papa. Ganito sila araw at gabi, walang palya. Hindi ba sila nagsasawa?

Pumasok ako sa bahay na parang isang hangin, wala silang pakealam kung ayos ba ako o kamusta ang araw ko...

Nag ayos ako at nagpahinga sa aking kama upang makatakas mula sa madayang reyalidad.

Una, Nakatulog ako dahil sa kapagodan, nagising na lamang ako ng maramdaman ang init sa aking katawan galing sa araw.

It's another day and another struggles and problems to face again...

I do my morning routine and getting ready to go to the school. I felt hungry dahil hindi naman ako nakakain kagabi at hindi man lang sila nagbalak na gisingin ako para lamang pakainin ako. Para bang wala silang anak at hangin lamang ako sa bahay namin.

Bumaba ako at kumuha ng makakain at kainin na lamang ito habang papunta sa eskwelahan dahil madidinig ko lamang silang nag-aaway sa hapag kainan. Walang katapusang away.

Nakaupo na ako sa aking usual na upuan at hindi pa din mawawala na ako ang topic ng schoolmate namin.

Pumasok ang teacher namin na may kasamang isang bagong muka, bagong estudyante siguro..

Nag bulong bulungan ang mga kaklase ko dahil gwapo nga itong bagong salta ngayon sa school namin at tama nga naman sila gwapo nga ito ngunit hindi ako intetesado sa kanya. Masyado akong sira at hindi ko alam ang gagawin sa sarili ko at may panahon pa ba ako sa mga bagay na ito.