Sabah gözlerimi annemin sesiyle açtım." Miray kalk hadi kızım kahvaltı hazır"dedi bende kafamı sallayınca odadan çıktı. Size kendimden bahsedeyim ben Miray .Babamla çok anlaşamam ama annem ve abimle çok iyi anlaşırım.Neyse çok konuştum sabah sabah.Ve evet konuşmayı çok sevmem.Hemen kıyafetlerimi giydim.
Ve merdivenlerden inmeye başladım.Aşağı indiğimde Babam yemeye başlamıştı. Dediğim gibi babam beni pek sevmez. Hemen kahvaltı masasına oturdum ve kahvaltımı yapmaya başladım.Bittiğinde abimle masadan kalktık çünkü beni okula bırakıcaktı. Çantamı sırtıma taktım ve evden çıktık abimin arabasına bindik. Okula gelene kadar hiç konuşmadık. Gelince "Kendine iyi bak meleğim iyi dersler"dedi.Bende "Sende kendine iyi bak abi görüşürüz"dedim ve arabadan indim.Okul binasına doğru yürüdüm ve sınıfa derse girdim.
.
.
.
.
.
Sonunda okul bitmişti ve abimi bekliyodum. Geldiğinde hemen arabaya bindim ve eve gittik.Eve geldiğimizde babam sinirli gözüküyodu.Acaba neye bu kadar sinirli . Aha bende diyomki bu iç ses nerde. Tanıştırayım iç sesim olur kendisi.Olur olmadık herşeye karışır. İç sesimle konuşmaktan vazgeçip merdivenlere çıkamaya başladım. Bir an önce gidip uyumak istiyodum çünkü yorgunluktan ölcek gibi hissediyodum.Odama gelip kıyafetlerimi çıkarıp pijamalarımı giydim ve kendimi hemen yatağıma bıraktım.Gerçekten çok yorulmuştum ve kendimi uykunun kollarına bırakıyodum ama arkadan iki ele belimi kavrayıp sarıldı .Tabikide bu abimdi ve "İyi geceler meleğim"dedi bu gün abimin üzerinde gariplik vardı ama çok fazla takmadım ve kendimi uykunun huzurlu kollarına bıraktım.
.
.
.
.
.HEPİNİZE MERHABA^^. HİKAYEME OY VERİP YORUM YAPARSANIZ ÇOK SEVİNİRİM
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gerçek Ailem
Teen Fiction17 yıl boyunca gerçek ailesi sandığı kişiler gerçek ailesi değilse?