Destiny vs. Choice: FOREVER EXISTS

15 0 0
                                    

"Ayan na! Sh*t! Ahh!" Parang tangang hiyaw ko habang halos mahulog na ako sa sahig sa kagagalaw ko

"Sa likod mo! Sh*t sa harap pa!" Ninenerbyos ding sigaw ng katabi ko habang halos matanggal na yung balikat ko sa kakahampas niya

"Die, zombies, DIE! DIE YOU USELESS FREAKS! Ahhh! Oh sh*t!" Baril, baril, baril, takbo, reload, takbo patalikod sabay baril sa ulo nung SWAT na zombie, MISSION SUCCESS! "Yess! At last!"

"Uy, ano yan? Dead Trigger? Palaro nga please. Dito lang ako sa tabi mo." Sabi ng isang kaklase ko na certified gamer habang nakatingin sa'kin with puppy eyes

"Huh? Oh, Trevor, ikaw pala. Sure, sure. Dito ka muna oh." I said in reply habang itinuturo ang bakanteng upuan sa kanan ko

So habang naglalaro 'tong si Trevy boy sa tabi ko, let me introduce myself. I am Graxz Art Gatmaitan(read as Greyz Art), Grade 8. Ang katabi ko naman ngayon ay si Trevor Shinja Alvarez, ang kaklase kong weirdo na kung hindi ko nakatabi ngayon ay di ko mare-realize na may itsura pala siya.

"Why are you staring at me like that, Art?" Trevor paused his game and looked at me intently

"Uhh... ano kasi..." Nag-i-stammer na ako sa kaiisip ng idadahilan nang bigla siyang magsalita ulit

"Stop staring, babe. You might fall, and I'm afraid I can't catch you now." Ibinalik na sa'kin ni Trevor ang iPad ko at bumalik na siya sa upuan niya dahil dumating na ang subject teacher namin. But before he finally sat down, lumingon pa ulit siya sa'kin and mouthed something, "I'm dying... please don't fall..."

Naiwan akong nakatanga sa may upuan ko at saka ko lang napansin na nasa Memo pala yung iPad ko at may naka-type doon: "I want to... but I can't..."

-after 14 years-

"Good morning, Ma'am. Welcome home!" An old lady greeted me as I walked out of my car

"Good morning din, Nana Concha. Kamusta naman po kayo?" Nakangiting sagot ko habang nagmamano sa matandang caretaker ng bahay ko dito sa Pilipinas

"Eto, tumatanda na. Okay lang naman 'tong bahay mo. Kaso medyo nahihirapan na akong linisin sa sobrang laki. Kinakailangan ko na ang tulong ng dalawa naming anak ng Tata Carlos mo." Tumatawang pahayag ng matanda habang naglalakad palayo sa'kin. "O sya, uuwi na ako. Tiyak na gutom na ang Tata Carlos mo."

Ahhh... it's been so many years since I last saw this place. Medyo matagal-tagal din akong nag-stay sa Moscow. I really missed these stuff. Bukas, reunion naming mga magkakaklase noong Grade 8. Haaay! Memories... anyway... I gotta rest... paniguradong mapapagod ako dun bukas...

-after several hours-

"Hmm..." I am currently standing in front of a mirror while staring at my reflection

"Hey. Heard you're back in town that's why I-" A tall figure appeared behind me... smiling while walking towards me. "Decided to stop by."

"DADDY!" Uh, no. He's not my biological dad. He's a classmate of mine nung Grade 8, and he acts like a dad to me so, I started calling him Dad. "Musta na po? Miss ko na kayo!"

"I missed you rin, anak." I hurriedly hugged him tight as he patted my back. "How's Moscow pala? May asawa ka na ba dun?"

"ASAWA? Dad naman. I'm too young to get married." I smirked as I walked towards the refrigerator in my room and reached for a canned liquor. "You want some, Dad?"

"Hindi na. So, pa'no ba yan? Kitakits na lang sa reunion mamaya. 'Di pa ako nakakabili ng isusuot ko eh." He smiled and went out of the room only to come back rushing in. "Isara mo pala yung pinto mo. I was about to knock kaso nakita kong nakabukas naman pala. Tsk."

DESTINY vs CHOICE (Collection of Oneshots)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon