Nefretten Gelen Aşkım (Adrienette)

23.Bölüm

~Gece saat 2.30 suları~

Genç adam sevdiğinin biraz kımıldaması ile uyanmıştı..

Ama kadın sonra geri uyudu kendi uyumak istemiyordu ama vücudu çok yorulmuştu

Adrien kalktı yavaşça yaralara tekrar pansuman yaptı...serum ve kan takviyesini yeniledi ve alnını öptü sonrasında yataktan kalktı olanları düşündü

Sevdiği uyanınca ne olacaktı? Ona ne diyecekti ? Ve daha birsürü böyle soru geldi aklına

Genç kadın biraz hareket etmişti yüz ifadesinden canının yandığı belliydi adrien yanına gelip saçlarını okşadı

"Geçecek güzelim biraz daha dayanmalısın "

Marinette adrien'in sesini duyunca sanki yüzündeki acı dolu ifade gitmiş biraz toparlanmış görülüyordu Marinette fark etmese bile adrien'in elini kavramıştı bile... elleri buz gibiydi..

Adrien yavaşça saçlarını okşamaya başladı..

Genç kadın gülümsemişti bu demek istedim ki hoşuna gitmişti

Adrien gülümseyerek devam etti sonra genç kız tepki vermez oldu adrien korku ile kızın nabzına baktı ve derin bir nefes aldı sadece uyumuştu sonra gidip işlerini halletmeye başladı fakat mari'yi de 5 dakika'da bir kontrol ediyordu

~ Yaklaşık bir saat sonra ~

<Marinette dupain-cheng>

Başımın ağrısı ile uyanmıştım..

Nerdeydim ben ?

Yavaşça yatakta doğruldum ve kolumdaki damar yollarını çıkardım..

Sonra adrien geldi

" Hey prenses ayağa kalkma düşeceksin şimdi "

Mecbur geri yatağa oturdum karnımda ve başımda yara vardı... burada birşeyler aşırı derecede ters gitmişti..

Ne olmuştu?!

Güçsüz çıkan sesimle

N-ne oldu?

"Sonra anlatırım sen dinlen "

Sonra başımı öpmüştü.. bu hoşuma gitmişti .. ve istemsizce sırıttım

Adrien'de sırıttı ve çıktı odadan  aradan birkaç dakika sonra elinde tepsi ile gelmişti ama benim canım yemek istemiyordu kii

Sonra yanıma oturdu ve azar azar zorla yedirmeye zar zor bitirdim yemeği sonra yatırdı beni elindeki malzemelerden pansuman yapacağını anlamıştım

" Karnını aç prenses pansuman yapalım "

Hayır gerek yok.

"Yaran mikrop kapar lütfen zorlama"

İtiraz edemedim zaten ıslanmıştı karnım demek ki dikişler azcik açılmıştı yavaşça uzandım ve adrien de pansuman yapmaya başladı

Rahatlamıştım yara temizlenince sanırım azıcık iltihap kapmıştı ki söyleniyordu adrien

" Ah prenses ah, ne yapmışsın bak ilaç içmek zorundasın artık "

Ne ilacı ya ?! İlaç falan içmem!

Adrien kıkırdadı ve devam etti 

" Hiç değişmemişsin bebeğim ama üzgünüm mecbursun "

Pansumanı bitirip gitti ve sanırım antibiyotik getirdi

İçmek istemiyorum o ilacı

"Mecbursun bebeğim"

Adrien lütfen zorlama

Az da olsa ona güvenmeye başlamıştım

" Hadi bebeğim hadii "

Dedi ve ilacı zorla ağzıma attı...

Of adrien ! Hiç değişmemişsin

" Evet öyle bebeğim"

Ve saçlarımı sevmeye başladı hoşuma gitmişti 

Adrien?

" Evet meleğim "

Neden gittin ?

" S-şey... seni öldüreceklerdi gitmesem ve onları ben öldürüp geri geldim .. özür dilerim aşkım.. "

Evet.. ama bana da söyleyebilirdin ben onları bulup hallederdim .. bunlara gerek yoktu

" Haklısın meleğim.. beni affettin mi "

Bir daha tekrarlamamak  şartı ile evet affettim

Adrien gözleri dolu bir şekilde sarıldı bana

Bende sarıldım ve boynuma yasladım kokum ile sakinleşmiş ve uyumuştu

Kısa bir süre sonra da ben uyumuştum ...

Heyy naber ?

Evet saat 03:11 ama bölümü atıyorum her neyse iyi geceler 🤗😘