Melez

Takip

Okula geldiğimde bisikletli çocuğu aramaya başladım.Bazı kişilere soracaktım ama adını bilmiyordum.Aradım aradım ama bulamadım.Okul bitmişti bugün bulamayacağımı anlamıştım pes etmiştim.Sonra bir anda onu gördüm yanına gidecektim ama yanında grubu vardı.Biraz onları izledim sonra ayrıldılar ben de onun yanına koşmaya başladım o gidiyordu ne diye sesleneceğimi bilmiyordum ve

"Bisikletli çocuk"

diye bağırdım.O bana baktı ve duygusuz bir şekilde

"Bisikletli çocuk?Ben mi?

"Evet"

"Ne istiyorsun"

Ahh insan bu kadar kaba olamaz diyecektim ama sustum.

"Şeyy..Bir şey soracaktım"

"Ne çabuk söyle işim var"

"Çabuk söylenecek bir şey değil işin varsa yarın sorarım"

"Şimdi söyle işte"

Ahh sinir bozucu...

"Oturabilir miyiz?"

Yakınlardaki bir banka oturduk ve ben ilk başta olanları anlattım.Sonra hala onun ismini bilmediğim aklıma ve

"Aa biz daha tam olarak tanışmamıştık ben Melis sen?

"(umursamaz bir şekile) Berk neyse anlatmaya devam et.

Bu çocukla konuşulmaz aa herneyse

"İşte bu kadar bana ne oluyor biliyor musun?"

"Hayır."

"Ne??İlk başta söyleseydin ya peki o zaman tuhaf hissettiğimi nereden bildin?"

"Sadece öyle gözüküyordun"

Dedi ve bisikletine binip gitti ona ne kadar seslensemde arkasına bile bakmadan gitti.Ben nasıl öğreneceğimi bilmiyordum onun için onu takip etmeye karar verdim ve arkasından koşmaya başladım.En sonunda tuhaf bir yere gelmişti.Ben onu hala takip ediyordum.Sonra bir anda karşıma saçları sarı gözleri yeşil olan bir kişi karşıma çıktı nasıl aniden karşıma çıktığını bilmiyordum korktum ve geriye çekildim.Karşımdaki adamın gözleri bir anda kırmızı oldu ve dişleri sivrildi korkup koşmaya başladım.Ama yine karşıma çıktı başka yola girip durmadan koştum ama her seferinde karşıma çıkıp durdu.Sonra beni yakaladı ben "YARDIM EDİN"diye bağırmaya başladım kimseler yoktu ne kadar bağırırsam bağırıyım kimse gelmiyordu.Bağırıyordum ama bir anda her yer kararmaya başladı sonrasında kendimi bir oda da buldum.
Medyada ki Berk