Carcinoma

1

" Sevgilim ? "

Genç kızın elleri hızla gözyaşlarını saklamak için gözlerine gitti. Sevgilisi uyanmasın diye balkona çıkmıştı. 2 haftadır içine attıklarını karanlık gökyüzüne anlatıyordu sessizce. Dayanamamıştı. Yine ... ve gözyaşlarının akmasına izin vermişti sessiz olmaları şartıyla. Sessiz olamamışlardı işte ! Halbuki sevgilisi bu yüzden uyanmamıştı.

Genç adam ise balkon kapısının açılmasıyla odaya kısa bir anlıkta olsa hücum eden soğuk havadan dolayı ürperip uyanmış ve balkona çıkan sevgilisinin kısa bir müddet geri gelmesini beklemişti. Ta ki ağladığını anlayana kadar. Bir hışımla yataktan kalkmış ve balkona doğru ilk başta kontrol edemediği dengesiyle gitmeye çalışmıştı. Durup burun kemerini sıkıp kendine geldiğinden emin olduğunda kapıyı açıp sevgilisine seslenmişti.

Gecenin soğuğunda ince pijamalarıyla hasta olacaktı.

" Bekle beni. "

Odalarındaki dolabın üst kısmından battaniye alıp tekrardan balkona çıktı. Sevgilisinin yanına oturduğunda onu kucağına alarak üstlerine battaniyeyi serdi. Genç kız sevgilisinin huzur bulduğu göğsüne yasladı kafasını ve dua etmeye başladı.

"Lütfen beni duymamış olsun. "

Hayatta her şey istenildiği gibi gitmez değil mi ?

" Anlatmak ister misin hm ? "

Genç kız dudaklarını ısırarak kısa bir an düşündü ve kafasını hızla yana salladı. Daha hazır değildi.

" Sevgilim yaklaşık 1,5 haftadır bir derdin var ama bana anlatamıyorsun. "

Genç adam derin bir nefes aldı ve devam etti kırılma noktasını başlatacak olan cümlesine.

" Konu ne bilmiyorum ama bana anlatma noktasında konu ne olursa olsun endişelenme. Dinlerim ben , biliyorsun. İçine atma dertlerini. Kimseye dile getiremeyince içinde büyür büyür ve en sonunda hiç istemediğin bir anda patlar ve sen bundan ne kadar büyüttüysen içinde o kadar darbe alırsın sevgilim. "

Kız sevgilisinin adıyla tutamadığı gözyaşlarını serbest bıraktı ve daha da saklandı göğsüne.

Genç adam kızın ipeksi saçlarına bir sürü öpücük bahşetti. Sevgilisinin kafasını kaldırıp gözyaşlarını baş parmağı ile silerken gözlerinde takılı kaldı. Genç kız korkusunu gözleriyle anlattı ve genç adam onu tekrar göğsüne çekti. Saçlarını okşamaya devam ederken onu dindirmeye çalıştı.

" Şşşştt ... "

Genç kız sevgilisinin biraz önce yaptığı konuşmanın verdiği cesaretle bir anda kafasını kaldırdı ve sildi gözyaşlarını bir hışımla.

" Jaebeom , söz vermeni istiyorum. "

" Söz ! "

Genç adam hiç tereddüt etmeden verdi sözünü.

" Jaebeom ! Dinle beni. Zira söyleyeceklerimden sonra bu şekilde söz verebilir misin bilmiyorum. "

Genç kız durdu. Derin bir nefes aldı ve biraz önceki söyledikleriyle kaşları çatılan sevgilisinin çatık kaşlarını düzeltti ufak bir tebessümle.

" Buna kırıldım sevgilim. Ben seninle her yola varım. Bilmiyor musun ? "

" Jaebeom , şu son 2 haftadır hiçbir şey bilmiyorum. "

Genç adam sevgilisinin avuç içine bir öpücük bahşetti ardından yanağını yasladı avuç içine.

" Jaebeom , benimle kalır mısın ? "

Genç adam güldü ve kafasıyla onayladı sevgilisini.

" Eğer gitmek istersen anlarım. Sonuçta eğer bu süreci bir yol olarak tasvir etmem gerekirse sana şunu söylemeliyim ki bu yolun sonucunu ne ben ne de bir başkası biliyor. Sonunu bilmediğin bir yolda benimle yürümek istemezsen anlarım. Bana acımanı istemiyorum. Kalacaksan yanımda , beni sevdiğin için kal. Bana acıdığın için asla kalma. "

Genç adam çatık kaşlarıyla sevgilisine baktı kısa bir süre.

" Sevgilim ne demeye çalışıyorsun ? Daha açık konuş lütfen. "

Genç kız derin bir nefes verdi ve bir anda sarıldı sevgilisine sanki bu söylediklerinden sonra sevgilisi bir anda kaçıp yok olacakmış gibi.

" Jaebeom ben kanserim. "

Genç kız ona sarıldığında genç adam da kollarını her zamanki yerine , sevgilisinin beline , sarmıştı. Fakat duyduklarıyla kolları boşluğa düşmüştü.

Ve genç kız çok korkmuştu kendisini aynı bu şekilde bırakacağından.

Buraya ne yazmalıyım bilmiyorum ama sanırım buraya ne yazarsam yazayım konunun anahtar kısmı hep aynı olacak. Sanırım değil hatta kesinlikle demeliyim.
Umarım beğenmişsinizdir. ♡