SECOND LIFE [Season 1]✅

CHAPTER 21 "MY DAY"

Luna POV

Huling laro nanamin ito nandito kami ngayon sa may swimming pool kung saan muntik na akong mahulog buti na lang hindi na tuloy hindi panaman ako marunong lumangoy.

Sinabi ng prof kung anong lalaroin namin bawat grupo daw kailangan ng limang tao na sisisid sa swimming pool ang kailangan lang daw gawin ay kumuha ng bato sa ilalim ng tubig, kung sino raw ang may maraming makohang bato siya ang panalo.

Pinilit ako ng mga kagrupo ko na sumali ayaw ko sana kaso pati si Jaycee pinilit ako kaya wala na akung choice kundi umoo, marunong lumangoy si Luna kaya siguro naman kaya ko pero nag aalala padin ako dahil baka diko kayanin gaya nalang nong subukan kung mag maneho dahil marunong naman si Luna piro di ko nakaya, piro hindi naman masamang subukan malulunod lang naman ako diba siguro naman may tutulong saakin.

Nag simula ng mag sitalunan ang iba habang ako nakatayo padin sa gilid ng pool pumikit muna ako pago tuloyang tumalon sinubukan kung lumangoy akala ko kaya ko piro mali ako tinaas ko ang dalawa kung kamay para humingi ng tulong piro walang tumotulong saakin hanggang nawalan na ako ng lakas at hininga bago ko ipikit ang mga mata ko may nakita akung lalake palapit saakin piro hindi ko makita ang mukha niya dahil lumalabo na ang paningin ko.

Jaycee POV

Pag katalun ni Luna sa tubig bigla siyang parang na lulunod nong una hindi ko yun pinansin akala ko umaarti lang siya dahil marunong naman siyang lumangoy piro ng hindi ko na siya nakita don na ako nag panic hindi ko kayang tumalon dahil hindi ako marunong lumangoy na gulat naman ako ng biglang tumalon si Jairo at ng umahun na siya dala na niya si Luna na walang malay agad ko siyang C ni PR ng ilapag siya ni Jairo marami ng tao ang nakikiusyuso.

"Anong ng yari?"
"Nalunod ata siya"
"Hindi ba, marunong naman siyang lumangoy"
"Oo,nga bat siya nalunod?"

Mga salita ng mga Schoolmates namin na nakikiusyuso pati narin ang mga prof at ang dean.

Tinigil ko ang pag CPR kay Luna ng nag kamalay na ito.

"Ok ka lang?" Tanong ko sakanya ng tumigil na siya sa pag ubo.

"O-oo" sagot niya.
"Oh ito towel!" Abot sa kanya ng towel ni Jeric.

"Ano ba kasing ng yari sayo, marunong kanamang lumangoy diba?" Sigaw sakanya ni Rache.

"O-oo, bigla k-asing namanhid y-ung paa ko!"
"Haysstt Luna naman eh" mangiyak ngiyak na sabi ni Rache.

"Oh my gosh...Ms, Avilla are you ok?" Salita ng dean.
"Opo"
"Are you sure Ms,Avilla, baka gusto mong tumawag ako ng ambulance?"

"A-ah wag napo, ok lang po talaga ako wag napo ninyo akong intindihin!"
"Oh sige kung ganon!"

Nag silabasan na yung mga studyante ng lumabas ang dean kaming tatlo nalang ang natira.

"Ok kanaba talaga?" Tanong ko.
"Oo, ok na talaga ako" tumango nalang kami mahabang katahimikan muna ang ng yari bago mag tanong si Luna.

"Teka, maynakita kasi akong lalake kanina bago ako nawalan ng malay sa tingim ko siya yung nag ligtas saakin?"

"Baka, si Jairo ang nakita mo siya yung unang tumalon sa tubig para iligtas ka!" Kita ko ang gulat sa mga mata ni Luna maski nga ako nagulat siya pakaya, akala ko kasi wala siyang paki kay Luna, miron naman pala kahit ang suplado niya.

Luna POV

Nagulat ako sa sinabi ni Jaycee, tama ba yung narinig ko si Jairo....si prinitong koreano ang nagligtas saakin piro bakit?....hay wag kang OA Luna baka siya yung unang nakakita sayo kaya siya rin nakapagligtas sayo...hindi lang talaga ako makapaniwala na niligtas ako non eh diba wala nga siyang paki saakin at sabi pa niya ako ang taong pinaka ayaw niya sa balat ng Lupa.

Piro baka hindi yun totoo dahil hindi naman ako nasa balat ng lupa nasa ibabaw ako ng lupa diba?....hay basta nakakapagtaka lang parang mapipilitan patuloy akong mag pasalamat sa kanya eh na iinis nga ako sakanya piro niligtas niya naman ako kaya may utang naloob ako sa kanya.

"Luna Ok kanaba talaga?" Tanong saakin ni Jaycee mga 30 minutes narin kaming naka upo dito ng walang kibo.
"Oo ok na ako!"
"Sigurado ka ha!" Si Rache naman ngayun ang nag salita.

"Oo,bakit?"
"May pupuntahan kasi tayo"
"Saan naman?" Nagtatakang tanong ko.
"Ah basta surprise!" Sabi ni Rache at hinila na ako palabas ng University habang si Jaycee sumusunod lang samin nakakapag taka lang wala ng katao tao.

Pinasakay ako ni Rache sa kotse ni Jaycee basa padin ang damit ko dahil hindi pa ako nakakapag palit inihinto niya ang kotse sa harap ng mansion namin pag pasok namin maraming tao ang nandon hindi naman subrang ramin siguro mga more than 20....ano ba ang miron at ang raming tao at muka pa silang mga make up artist, designer basta parang may mga alam sa pagpapaganda.

"Ano bang miron?" Tanong ko sa dalawa piro hindi nila ako sinagot sinabihan lang nila ako na mag palit muna ng damit kaya nag palit ako ng simpling t-shirt at short tiyaka na ako bumaba ng hagdan pag babako naka upo na yung dalawa sa tatlong upoan nanakaharap sa salamin habang inaayusan ng buhok....wala naman yumg mga yun dati ah siguro dala lang nila.

"Luna halika, dito ka umupo?" Tawag sa akin ni Rache at pina uupo sa gitna nila sinunud ko siya pag ka upo ko biglang may humawak ng buhok ko kaya na gulat ako,.....huminahon naman ako ng makita kung hairstylist pala siya siguro para to sa kaarawan ko.

Piro bat walang lamesa, pagkain yun bang mga desinyo pag may birthday parang felling ko nga walang ukasiyon dahil walang kabuhay buhay yung mansiyon pati nga yung mga maid wala eh hindi naman nila day off ngayun at si Mommy nasaan na kaya yun...... piro baka din sa ibang lugar gaganapin yung birthday ko piro san naman na eexcite ako namay halong kaba at pag tataka kung saan gaganapin feeling ko kasi parang bunga yung magaganap siyempre mayaman sila Luna kung ganon man first time kung makakaranas ng ganon pag birthday ko kasi imbes na mag injoy ako nag tratrabaho ako para may makain naman ako at magamit sa pag aaral ko mag isa nalang kasi ako wala na yung tita  kung nag alaga saakin namatay siya nong 16 years old ako at diko naman kilala ang mga magulang ko dahil simula pagka bata si tita na ang naging ama at ina ko.

Thank  you for reading my story i hope you injoy it 사랑해요(i love you)(◍•ᴗ•◍)❤