SECOND LIFE [Season 1]✅

CHAPTER 9 "FIRST TIME"

Luna POV

Tumayo ako sa pag kakaupo at tiningnan sa mata si Naomi yung tipong matatakot siya.

"Ano bang problema mo?" Sigaw ko sa kanya at sa isang sigaw kung yun na punta ang attention ng mga tao samin.

"Ikaw, alam mo ba ng dahil sayo napagalitan ako ng Dean"
"Kasalanan ko ba yun kung hindi mo sana ako sinabunutan hindi yun mang yayari"

"Hindi naman yun mang yayari kung hindi mo ako binanga diba?" Napa lip bite nalang ako sa inis at lumapit ako sakanya na papa atras naman siya bawat hakbang ko palapit.

"Isip bata kakasi pinalalaki mo ang maliit na bagay dahil gusto mong mag papansin"
"Anong......hindi ako nag papapansin, talagang nakakainis kalang" inis na sabi nito.

"Ako lang ba nakakainis, mas nakakainis ka pinag mumukha mo akong masama sa lahat ng maraming tao, oo aaminin ko nakakapag salita ako ng di maganda sa kapwa ko piro kahit minsan hindi ko pa nagawang manakit,......malibanlang ngayun" sabi ko saka ko sinampal ng pag kalakas lakas si Naomi na muntik ng ikatumba niya napa hawak naman siya sa pisngi niya.

"Kita niyo yun sinampal niya ako siya lagi ang nag sisimu-..."
Bago paman siya matapus sa sasabihin niya pinutol kona siya.

"Yan ang patunay, sasabihin mong ako ang nag simula kahit ikaw naman talaga sa paraan mong yan ako pinapasama sa paningin nila"

"Anong ako? ikaw naman talaga ang nag simula sinampal mo ako"
"Talaga lang ha! gusto mo bang tanongin ko pa lahat ng nakakita na binuhusan mo ako ng malamig na tubig kahit na nanahimik lang ako dito?! So sinong nag simula"

"Tama siya"
"Oo nga nakita ko rin yung pag buhos ni Naomi ng tubig kay Luna"
"Ako din, na nanahimik lang naman si Luna bat niya binuhusan?"
"Tapos sasabihin ni Naomi na si Luna ang nag simula ang sama niya"
"Lagi nalang si Luna ang pinag kakamalang nag simula kahit hindi naman kagaya nong ng yari kahapon"

Usap usapan ng mga tao sa paligid napapangisi nalang ako dahil pumapabor sila sa sina sabi ko dahil yun naman talaga ang totoo.

"Oh ano, tingnan mo kahit mga taong may galit saakin pinababoran ako dahil yun ang totoo" sabi ko kay Naomi na masama ang tingin sa mga taong nag sasabing masama siya mas lalong lumapad ang ngiti ko ng umalis siya palabas ng Cafeteria.

'buti nga sakanya....ang sama niya para kaawaan at gustuhin ng mga tao'

Bumalik na ako sa kina uupuan ko at ganon parin ang posisyon ko, hindi parin mabuti ang pakiramdam ko kahit na sampal ko na si Naomi hindi pa kasi kami bati ni Jaycee iwan ko talaga sa dalawang araw na nakasama  ko sila ang bilis kung napalapit sa kanila yung tipong parang ang tagal kona silang kaibigan kaya mabigat sa loob ko na hindi kami mag ka sundo, at sa maikling araw nayun parang dalawang lingo na ang nakalipas sa dami ba naman ng ngyari.

Napatigil ako sa bag iisip ng may nag lagay ng plato sa mesa ko at may umupo sa harap ko, inangat ko ang ulo ko at nakita sina Rache at Jaycee.

"Kumain kana" sabi ni Jaycee na parang walang ng yari, ngumiti nalang ako at kinuha ang binigay niyang pagkain.

"Sorry...!" Pag hingi ko ng tawad sa kanya.
"Ako dapat ang mag sorry sayo, sa mga sinabi ko alam kung nasaktan ka sorry talaga Luna..."

Napatingin ako sakanya ng bigla nag iba ang boses niya, umiiyak pala siya napangiti ako dahil ngayun kulang siya nakitang umiyak sa mga alaala ni Luna siya yung tipong seryoso wala kang makikita sa mukha niya kundi pagiging seryoso paminsan minsan lang ngumiti hindi kagaya ni Rache naparang wala ng bukas kung tumawa piro kahit ganon protective siyang kaibigan sweet, at masasandalan mo kung may problema siguro kaya siya umiiyak dahil ito ang unang bises na nag away sila ni Luna.

"Ano kaba wag kangang umiyak para kang bata" suway sa kanya ni Rache pinunasan niya naman ang luha niya tiyaka ngumiti at tumingin sakin.

"Pinag sabihan kitang mahina...piro ako pala tong mahina" napatawa nalang ako sa sinasabi niya.

"Wag mona lang intindihin yung mga sinabi ko sa totoo lang ang lakas mo hindi ka mahina kaya mung itago ang nararamdaman mo kung ako yan baka matagal na akung sumuko dahil mahirap mag tago ng tunay na nararamdaman" naka ngiting sabi ni Jaycee tama siya mahirap mag tago sa totoo mong nararamdaman lalo na kung galit at puot yun.

"Tama si Jaycee, nakita namin yung ginawa mo kay Naomi for the first time nasaktan mona siya dapat ganon, wag puro salita dapat may gawa......kung ako yan baka patay na si Naomi ngayun"

"Talaga lang ha....baka nga dimo maabot pisngi niya pag sinampal mo sa liit mong yan papatol ka sa kapre.....maawa kanaman sasarili mo...hahahah" pangiinis ko kay Rache maliit naman talaga siya eh hahahah.

"Luna naman eh....... Pag ako talaga tumangkad  patay ka sakin!"

"Asa ka pa kahit kailan hindi kana tatangkad.....hahahah" parang bumalik na ako sa dati ah ng iinis na kasi ako eh hahah .

"Luna......ikaw ......" Sigaw ni Rache sa inis tumayo siya kaya tumayo din ako para naman kaming batang nag hahabolan habang si Jaycee na nonood lang samin.

Jairo POV

Nakita ko lahat ang ng yari kayna Naomi at Luna ang napansin ko lang parang wala sa mood si Luna simula pag pasok niya ng Cafeteria hanggang pagkatapos ng away nila ni Naomi piro nag iba ang mood niya ng dumating na yung dalawa niyang kaibigan at ngayun para silang mga batang nag hahabulan ni Rache.

"Parang mga bata" nasabi ko nalang.
"May sinasabi ka?" Tanong ni Jeric.
"It's none of your business" sabi ko at tumayo na.
"Sungit.." mag lalakad na sana ako ng mag salita si Timothy.

"Where are you going?"
"Meeting room" i said
"But it's to early.... 2 pm is the meeting" Blake said.
"I know, I want a silent place" sabi ko at pinag patuloy na ang pag lalakad.

One hour pa mag start ang meeting tungkol sa darating na 20th anniversary ng L Marie University every anniversary nag plaplano kami ng mga laro sa utos narin ng Dean ang Management Team sila ang nag plaplano ng laro kasali kami don ni Timothy ang Designer Team ang nag iisip ng mga ededesinyo sa mga laro, stage at mga damit na isusuot ang Safety Team naman ang mang gagamot kung may ma aksidente man sa laro kasali don si Jeric, ang Engineering Team naman ang mag aayos sa mga gagamitin at pag lalaruan si Blake naman ang kasali don at marami pang ibang Team.

Thank you for reading my story i hope you injoy it 사랑해요(i love you)(◍•ᴗ•◍)❤