ကျနော်လည်း လည်းအိပ်ယာထလိုက်တော့ လည်ပင်းနာနေသလိုခံစား ရတာကြောင့်် အမှတ်တမဲ့ဘာမှ
မစဉ်းစားတော့ဘဲရေချိုးခန်းကို သာဝင်ကာ မှန်ရှေ့၌ မျက်နှာသစ်မလို့ မှန်ကိုကြည့်လိုက်တော့ ကျေနာ်လန့်
ဖြန့်သွားရသည် လည်ပင်တလျှောက်အနီကွက်အမှတ်သားတွေ ကိုယ်လည်း အစားမှားတယ် တစ်ခုခုလို့ဘဲ့ မှတ်ယူလိုက်ပြီး ကျန်တဲ့သူတွေမြင်ရင်စိုးရိမ်မှာမလို့လည်ပင်းထိဖုံးတဲ့အဝတ်ကိုဝတ်ကာအောက်ဆင်းလာတော့
y/nကတော့မနက်စာအတွက်ချက်ပြုတ်နေပြီး ေဂျာင်ဂုနဲ့ထယ်ယောင်းကတော့သန့်ရှင်းရေးလုပ်နေကြပြီးနမ်းဂျွန်နဲ့ယူဂျီက အိမ်မှာမရှိကြဘူး ကျနော်လည်းပန်းပင်လေးတွေကိုသာရေသွားလှောင်းရသည်....တီးးး... တီးး...
(ကားဟွန်းတီးသံ)ပြန်လာကြပြီလား ငါမှာလိုက်တဲ့ပန်းအိုးရလာခဲ့လာ....လင်လင်တွေ..
ယား.. ဟိုဆော့ မင့်မှာတဲ့ပန်းအိုးကဆိုင်မှာကုန်နေလို့တဲ့ နောက်တပတ်မှယူတဲ့ ဗိုက်ဆာလိုက်တာ!!. ..
အေးပါ သွားကြမယ် အထဲကိုဘာမှမစားရသေးဘူး...
အိမ်ထဲကိုရောက်တော့ ဟင်းတွေစုံစုံလင်လင် နဲ့ကျနော့်တို့လည်းမနက်စစာစားရင်းစကားပြောနေတုန်းရုတ်တရက် ယူဂျီပါစပ်ကနေ...
သူငယ်ချင်းတို့..ငါ..ငါလေပြောစရာရှိတယ်အဲဒါ....
ပြောစရာကိုဆုံးအောင်မပြောဘဲ့စဉ်းစားနေသောသေကာင်းစား သူ့စကားကိုနားထောင်နေတဲ့လူတွေကို အားမနာ ဒါကြောင့်ထယ်ယောင်းကဘဲ့ထဆဲတော့သည်...
ယား...ပြောစရှိတယ်ဆိုပြောလေ နင့်စကားကိုစောင့်ရင့်နဲ့အသက်ထွက်သွားမှပြောတော့သကောင်းစား...
ထယ်ယောင်းစကားကိုအားလုံးထောက်ခံကာ တစ်ယောက်တပေါက်ပြောမှထွက်လာသောသူ့စကားကြောင့်ညတုန်းအကြောင်း လည်ပင်းအနီကွက် တွေကိုသတိရမိတော့သည်...
နင်တို့ကလည်းပြောဖို့ဆဲ့ဖို့ကြီးဘဲ့ ဒီလိုဟ...ငါညတုန်းကရေထသောက်တော့ဟိုဆော့အခန်းထဲကယောက်ကျား စကားပြောသံလိုကြာရတော့ငါလည်းနင့်အခန်းမှာဘယ်သူနဲ့ဏြောနေတာလည်းသိချင်လို့တံခါး ကိုခေါက်လိုက်တော့ ပြန်မထူးတာကြောင့်တံခါးဆွဲဖွင့်လိုက်တော့ နင်ကအိပ်နေတယ် တိတ်ဆိတ်နေရော ငါလည်းကြောက်ပြီးကိုယ့်အခန်းကိုသာကိုယ်ပြန်လာရတော့တယ်...
YOU ARE READING
နတ်ဆိုးရဲ့အချစ်
Horrorနှစ်ပေါင်း700ကိုယ်မင့်ကိုစောင့်ခဲ့ပြီးပြီး အရင်ဘဝကကိုယ်မှားခဲ့တဲ့အမှားတစ်ခုကိုခွင့လွတ်ပေးဖို့ကိုယ်တောင်းပန်ပါရစေ ကိုယ့်ဆီပြန်လာခဲ့ပါ **Park Jimin** ခင်များကိုကျနော်မသိပေမဲ့ရင်းနှီးဆုံးလူတယောက်လိုခံစားမိတယ် ခင်များကကြောက်ဖို့ကောင်းတယ် **Jung Hoseok**