DREAMS DO COME TRUE..

chapter 1 \(^^)/

haaay buhaaayyy..! anu ba to.? bakit ganito lord.??? bakit nyo ba ko pinaparusahan ng ganito? mabait naman ako ah.! madami akong ginagawang charity works! masunurin akong anak.!! pero bakit ganito.??

.

...

....

hindi ko maintindihan.

hindi ko malaman

hindi ko mawari

hindi ko maisip

is it a bird.?

a plane..?

hindi.!!!

its a paper.!!

at ang daming tanong.!!

tanong na....

hindi ko alam ang SAGOT!!! 

"letcheng calculus ka.! bakit mo ba ko pinapahirapan.." T.T with matching gulo ng hair at pagsubsub sa lamesa.

"Ms. Madrigal! anu na naman yang nginunguyngoy mo jan.?" tanong nung prof ko

sa sobrang frustrated ko at inis ay hindi ko namalayan na napasigaw na pala ako...

"ay! sorry ma'am. madali po kasi masyado ung exam nyo. wala bang mas hihirap dito? heheheh" narinig ko na lang nagtawanan ang mga kaklase ko..

"QUIET.! tapusin nyo na yang mga exams nyo! dont worry guys my removal exam naman if hindi kau nakapasa jan.. :)" -mam prof

nagtaas ako ng kamay 

"oh anu na naman yan Madrigal?" sabay tingin sakin ng nakakaloko ni mam prof. palibhasa alam nya na mahina ako sa subject nya ejh.  pffft.

"ma'am pwede bang removal exam na lang kunin ko, kasi dun din namn ang bagsak ko eh..!"  >.<

"NOPE. dapat daanan mo ang tamang process.. take the exam - fail the exam - take the removal exam then POOFF.." with matching confetti effect pa na mga papel.. anu ba tong prof na to. my saltik din. kaya mahal namin eh.

"you fail again..." sabay tawa..

"kontrabidang kontrabida dating mo ma'am. hindi bagay tigilan nyo na.." -ako

"hindi ba bagay.? sige nxt time pang damsel in distress naman ang gagawin ko.. sagutin mo na yan ng matapos mo na.. hindi ako natanggap ng papel na blanko at papel na panglan at yr and section ang alam.. dapat alam mo na yan.. 4th yr kana.! ilang beses mo ng tinangkang gawin yan..."  iiling iling na napapatawa si ma'am prof.

napsubsob na lang ako sa desk ko at nagsolve ng kung anu anu.. 

ay oo nga pala!! ang hirap kasi nung exam namin kea hindi ko namalayan hindi pa pala ako nakakapag pakilala... ako nga pala si Jamila Kaye Madrigal, 4th yr college student at isang HRM student sa PangMayaman University or PMU for short. well, obvious naman na im rich and witty wag lang sa calculus. >.< sakit sa baga nun eh..

minsan din eh nawawala ako sa sarili ko..

oo as in lumalabas ung kaluluwa ko sa katawan ko.. ahahahaha. chos lang siyempre! eh di namatay ako nun.. tsk.. katulad ngaun kung saan saan napapad pad ang utak  ko...

naglalakad ako sa corridor kasi katatapos lang ng exam ko sa walang kwentang subject na calculus. ahahah.. 

"ARAY!" nauntog ako sa pader.! tingin sa kanan, (>.>)  tingin sa kaliwa, (<.<)  hingaaa.. (^o^)  "whew, akala ko may nakakita na sakin.." \(^^)/ --> (O_O)

nagulat ako ng may biglang umubo

"sweet nibblets.!" T.T napatingin ako sa my hagdan at nakita ko na may engkanto!! ay mali, mali tao pala..

"kanina ka pa jan?" tanong ko sa mataray na way/

" sakto lang. sakto lang makita yang kagagahan mo." sagot nya na pa snob yung dating. at sabay tingin sakin. "kamusta kana baby girl? long time no talk ah." sabay ngiti, exposing his pearly white teeth na tinalo pa ang mga model ng mga toothpaste.

ayan nakalimutan ko na naman.. anu ba yan. sya pala si Mark Andrei Sandoval or mas kilalang Markie. isa ang family nya sa mga nagmamayari ng mga kilalang 5star Hotels sa buong Pilipinas na ka sosyo ang family ko. halos lahat ata ng business ng mga family namin ay kasosyo sila, same goes with them.

yup tama ang narinig nyo, magkaibigan ang family namin.

at ang taong ito ay kababata ko.. mas older lang sya sakin ng 3 yrs. at architecture ang course nya, ilang beses kasi sya nagpalit ng course eh kasi nga business administration ang gustong kunin nya noon, pero nag iba ang isip nya after nyang magsecond year.

kea eto sya sa wakas eh graduating na sa course na Architecture.

itong taong to ang pinaka magulo ang utak sa lahat..

well hindi sya tao and all. joke lang.! tao sya. that deep brown eyes crowned with long eyelashes, a perfect nose, and ang lips suppeeerr  kissable. at ang katawan..? whoo...!! YUMMY.!! haaayy..

WAIT.!

anung nangyayare.??? 

whats GOING on.??

ano to joke.!?!

hey people to tell you the truth isa syang Monster.!!

yup! M-O-N-S-T-E-R as in caps talaga..! hmpf!

hindi ko nga alam kung bakit ako nagka-crush sa kanya dati.! ooppss... >.<

me and my big mouth.. _l7o

secret lang natin to ah.. atin atin lang. PLEASE.. T.T

well DATI un.. DATI. until nangyare ung gabing yun.

haaayyy... 

kasi ganito un.  wag na nga muna.. erase erase erase.. 

"oi! baby girl.! ayan kana naman. kea nga nabubunggo eh.!"-markie

"tse. baby girl? stop calling me that. were not close so stop talking to me." inirapan ko sya at naglakad na palayo sa kanya, i didn't even bother to look at him.

[MARKIE's POV]

nakatingin na lang ako sa kanya habang palayo sya sa akin.

"she's still mad at me. its been what? 5 yrs, since that night hapened."

haayyy.. anu ba to.. katatapos pa lang ng mga exam ko ma stress na naman ulet ako.. haist.

ako pala si markie.. i know, i know, naipakilala na ko ni baby girl sa inyo. at sa palagay ko alam nyo na din kung sino si baby girl.right..?

readers: nod.nod.nod

paano ko kea maibabalik ung dating kami.?

simula ng magalir sya sakin i felt na parang nawalan ako ng little sister. nope theres something more pero di ko ma explain. haayy.. baliw na ata ako. :D

gusto ko sanang maging ok ang lahat samin. namimiss ko na ang batang yun eh.

is that even possible.? eh mukang sukdulan na ang galit nun sakin eh.. haist. :(

napatingin ako sa orasan and its already 4:45..

"fuck! may practice pa pala ako.!

*****************************************************

end ng chapter 1.. :) kung may nagbabasa nito. comment naman kau and vote.. ahahha

wait pra san ba ung vote.? hehehehe.. bago pa lang kasi ako sa wattpad eh.. kea nanganagpa..

kaya pasensya muna kau mejo e-eng eng  muna ung author nyo.... ahahahhahah