"you know Jam dapat kung tapos kana jan kay markie na yan eh. wala kanang grudges sa kanaya eh. pero bakit till now hindi pa din mwala wala ung galit mo sa kanya.?" aya
nandito kami ngaun sa canteen at kumakain ng lunch. katatapos lang namin ng practice. wala na masyadong ginagaw ngaun sa school kasi lahat busy sa pagpeprepare sa U-week. sinama ko na din si jane. tutal kami naman lagi ang magkakadikit eh...
"aya sumama kana ah." sabi ni jane
"sure no prob. ng makita ko naman ang gagwin nitong gagang to kapag nandun na.!" -aya sabay kaltok sakin
"aya anu ba.? stop it. nakakadami kana ah. masakit pa din ung anit ko ah." ako
"bakit? sinu ba tatanga tanaga?" aya
"si markie.!! arhhggg..! tama na nga tong usapan na to.!" ako
"ay naku aya tantanan mo na yang isa yan.. kanina pa mainit ulo nyan.." jane
"hay naku girl. ewan ko ba dyan. ang tagal nang nangyari nun pero hindi pa din sya maka get over.!" aya
"aya, tama na. hindi na naimik. u better stop. and i think ur getting over board. wala taung magagawa if un ang nararamdaman nya, ok. so shut the hell up and eat ur food. mag tatime na oh." jane
naitirik na lang ni aya ang mga mata.
may point naman sya eh. bakit hanggang ngayon galit na galit pa din ako sa tao.maisisisi mo ba ko. nasaktan ako eh. haist tama na nga tong ek ek na to. makakain na lang at baka mag time na di pa ako makakain..
natapos ang buong maghapon.. naglalakad na ako palabas ng PMU ng sabayan ako ni Luke, si luke LAdesma ang anak ng may arin ng PMU, well he's a hottie and all at super nice pa. madalas namin tong nakakasama noon ni markie sa pag gagala sa loob ng village namin kasi magkakapitbahay lang kami.
naalala ko pa noon.
sya ung lagi kong kasama pagkatapos ng araw na itinaboy ako ni markie palayo.
he's been a good friend to me.
ready makinig
ready mambugbog pag may nangaaway sakin
at ready akong patahanin kapag naiyak ako.
hanggang sa kami na lang ang naiwan. kasi nga iniwan na kami ni markie.
sakin lang naman nagalit yan si markie eh.
pero kasi ako ung piniling samahan ni Luke.
kaya kami na lang ang naiwan..
hanggang sa mag college kami at nakilala ko si jane at aya.
nagkakasabay na lang kami ni luke kapag natetyempuhan namin na
walang kasama ang isat isa, katulad ngaun.
kasi dancer at basketball player tong ungas na to eh.. astigin diba? ahahahha
yan si Luke
"oi, sasama ka sa friday ah. nakapag ready kanaba ng mga dadalhin.?"-luke
"ang oa mo luke ah. wednesday pa lang ngaun, friday pa ng gabi tau aalis. hindi ka naman excited nyan?" ako
"hindi naman. natutuwa lang ako kasi magkakasama sama ulet tau nila markie sa isang lugar. sana naman jam, forget the past na and move forward na." - luke
"haist.. hanggang sau ba yan pa din.? bakit ba hindi nyo maintindihan . hindi pa sa ngaun. maybe pagdating ng panahon, maging okay na kami. but not now Luke. hindi ngaun."
paulet ulet lang? anu bang meron sa mga tao ngaun, parang lahat sila kampi dun sa Markie na yun.
sakto naman na nasa parking lot na kami at nasa tapat ng kotse ko.
BINABASA MO ANG
DREAMS DO COME TRUE..
Romancesiguro marami na satin ang nakaranas ng magmahal at mareject ng taong minamahal natin, at dahil s sakit eh pinilit natin kalimutan ang taong yon gamit ang galit sa ating mga puso... pero diba minsan may mga bagay na dapat magumpisa sa sakit para mag...