•чөтгөрийн гэрээ•

•vibe•

"Эзэнтэйн гэрийхэн үлдчихсэн хурдан ирэгийн байрлуу явъа"

"Туслахад хэлчихсэн одоо манайд байгаа наад хувцасаа тайл миний цамцийг өмсчих"

"За...гэхдээ тэр эмэгтэй хэн бэ"

Үрүүлээ чанга атгаж чичирсэн гар
Шүдээ зуун зангирах тэрний хүзүү
Уураа тэвчих гэж хичээж байгаан миний зүрэхийг догдлуулж байн тэр эмэгтэйн хэлсэн үг худлаа биш байх миний төлөө ингэж санаа зовдог ганц л хүн бий тэр нь Коха эзэн

"Тэр чамд ямар нэг зүйл ярисан биздээ бүгдийн надад хэл"

"Тийм ч ихийг бишээ... аавийхан үхэл таний сүйт бүсгүй гэх мэт л"

"Ярисан бүхэнд нь бэтгий итгээрэй"

"Т-тэгнээ таньд л итгэн... ингэхэд арийн суудал дээр цамц байхгүй л байн даа"

Машинаа цогсоож цамц аа тайлж надад өгөөд үсийг минь задалж хувцасаа сольж дуусахийг минь хүлээгээд гадаа тамхи татаад зогсож байгаа энэ хүнийг харах тусам өөрийгөө хэр үнэ цэнтэй эсэх ээ бодход хүргээд байн.

Бид гэрийн гадаа ирхэд ээж эгч хоёр гүүж гарч ирээд намайг тэврэн санаа зовсоноо хэлж байгаад коха эзэн бид хоёрийн хувцасийг харчихаад гайхан ээж эзэн рүү дайрах гэхдэн хамгаалагчид ээжийг дотогш оруулав араггүй шүү дээ нүцгэн биен дээр томдсон цамц өмссөн билхүүсээрээ хүрэм уячихсан модон шаахаатай зогсож байгаа би болон дээгүүрээ нүцгэн зогсох ууртай Коха эзэн хха.

Эзний гэрт орж хувцасаа соличихоод гэр бүлээсээ нуусан тэр нууцаа хэлхээр эзэнтэй цуг шатаар алхахдаа айх биш харин ч тайвширч байлаа.

"Би нэг чухал зүйлийг хэлэх хэрэгтэй байн тайван сонсоорой"

"Мирэ энэ чинь одоо юу болоод байгаан бэ хэрэг тарьчихаа юу"

"Би яакуза нарт ажилдаг энэ хүн миний эзэн танилц"

Аав хүзүүгээ даран газар унхад ээж над руу урман хугарсан харцаар харж эгч хүүгийнхээ дуудахийг сонсож сандралдан үүнийг хэлсэн минь зөв байсан биздээ. Коха эзэн гараас минь атгаад тэр нэг нь өдөр надруу хараад үлдэхийг гуйж байсан харцаараа зүгээрдээ гэж үггүй шивнэн.

"Орой болж ингээд унтацгаа тийз захиалчихсан өглөө эрт буцаарай"

Эгч гарийг минь атгаад ''юу ч болсон эгч нь ээж аав хоёрт ойлгуулан санаа зоволтгүй" гэж намайг арагдас хийгээд тэднийг хажуу өрөөнд оруулав

"Чи ч бас амар өнөөдөр хүнд байсаэ биздээ"

Намайг орон дээр хэвтүүлчихээд цонхоор сарлуу харан зогсохдоо

"энд надтай цуг амьдармаар байн уу"

Хариулах ч шаардлаггүй би мэдээж зөвшөөрөн намайг үг бүрийн дагаж хүлцэнгүй байдгийг мэдсээр байж тэр үргэлж асуудаг эсвэл би л тэгэж бодсонийх.

Чимээгүй алхаж ирээд намайг тэврэн хэвтээд гунигтай үед минь хэлдэг үгс тайвшруулах гэж атагдаг гараараа үсийг минь илж надаас өөр хэнд ч харуулдаггүй байх гэмээр зөөлөн яг цөөрмийн ус шиг тогтцуун Коха эзэн.

"Та тэр үед яагаад тэрнийг орхиж орондон намайг хамгаалсийн бэ"

"Юүкихара юм хэлж тийм үү"

"Бүгдийн ярисан..."

◇Flashback◇

"Бүр муухай болчихож Солих хувцас авчир"

Тэр миний хувцасийг тайлахдаа нурууг минь хараад яг хөшөө шиг хоосон нүдээр харж зогсохдоо өмсүүлэх гэж байсан хувцаснийхаа оронд хуримийн кимоно өмсүүлж улаан утасаар үсийг минь ороож боогоод урдаа суулган

"Манай гэр бүл гурван үе дамжсан хучтэй яакуза бүлгэм байлаа аав минь ээжид хайртай болж ээжийг хуримийн өдөр нь хулгайлж тэмдэг тависан өөрийн өмч гэдгийг хот даяаар заралсан удалгүй би төрж дараан эрэгтэй хүүхэд төрүүлсэн бид хамтдаа дутах зүйлгүй амьдарсан ч нэгэн өдөр ах дүү хоёрыг бүлгэмдээ авсан өдрөөс хаграл үймээн самуун зогсохоо байж эцэстэй аав ээж дүүг минь хоолний ширээнийхэн ард хэрцгийгээр хөнөөсөн ээж минь үхэхдээ хэзээ ч гүйцэт өмсөж үзээгүй хуримийн кимоно өмсөөд эцсийн амьсаглаа хураасан"

"Энэ тухай надад хэлэх ямар хэрэгтэй гэж"

"Яакузад биеээ тэмдэглүүлэн гэдэг хуримаа хийж хоосон амлалт өгч цаасан дээр батлагдсан эдээс илүү эрхэм зүйл. нэр хүнд гоо үзсэглэн эд хөрөнг эрх мэдэл хариуцлаг үхэл... тэмдэг чинь чамд сайхан зохиж улаан алтан загас чамин юмаа"

◇Flashback now◇

"Улаан алтан загас утаг нь юу юм бэ"

"Юмс хүн бүрт өөр өөрийн утагийг илэрхийлдэг анх чамтай дотон болчихоод манай гэрт орсон тэхэд чи надад ингэж хэлсэн "ордон шиг том хэрнээ харанхуй бас их хүйтэн та энд ганцаараа амьдардаг гэж үү ядаж амьтан тэжээх хэрэгтэй магадгүй алтан загас энэ газарт өнгө оруулж магадгүй" тэрэн шигээ чи сэтгэлд минь орж ирсэн алтан загас байсан ариухан гэнэн баяр хөөр цацарсан тийм л охин... хангалттай хариулт байж чадвуу"

"Тийм ээ чадлаа..."

Жирийн үед сонсох боломжгүй намуухан хоолой анхилуун үнэр дулаахан цээж зөөлөн гар энэ амьдралдаа миний эдлэх цор ганз диваажин