KATAHIMIKAN

REHAS

Minuto mula ng huling buntong hininga mo
Doon na natatapos ang ating kwento
Mamamaalam tayo sa salitang ikaw at ako
Dahil nakakulong tayo sa sildang ito

Sildang may batas na dapat sundin
Na kung hindi, ay maghihirap lang din
Marahas, madugo ang mararanasan
Kung wala sa atin ang lilisan

Hanggang tumakbo na lamang ako papalayo
"Mahal patawad nais ko,  lang sagipin ang iyong pagsuyo"
Mula sa araw na hinilom mo ang aking puso
Ngiting pinagkaloob mo kung ang ulap ko ay nabibigo

Wala ka ngang nagawa sa aking paglisan
Sambit mo lang "mag-ingat ka, balang araw tayo'y makakawala, ngunit mahal wag mo sana akong iwan"
Ngunit kung talagang kailangan mong lumisan
Ako'y bilanggo sa ating pagmamahalan

Tuloyan na nga akong iginapos
Lahat ng pangarap natin ay natapos
Ramdam ko ang hapdi ng iyong haplos
Nagbabaga na pilit mong isayos

Nagkatinginan nga tayong dalawa
At nasaksihan natin ang mga madla
Mga matang mapanghusga
Mundong galit sa masayang wakas na storya

Ang bawat tunog ng pusas
Nawala ang ipinta mong rosas
Ang pinangarap na bukas
Lahat ay kumukupas

Hagolgol na sumisigaw
Hindi man lamang makagalaw
Damdamin ay umaayaw
Ngunit wala nang dumalaw

Nauwi nalang tayo sa rehas ng silda
Naghahap ng may makaalala
Mula sa naiguhit nating alala
Kwentong nasa gilid ng ating mga mata