1

422 25 1

by Esercel

by Esercel

-Sen hiç gerçek bir karanlıkta kaldın mı?

-Sadece cevap ver ,zor değil?

-Kimsin?

-Karanlık...Benimle tanışmak ister misin Işığım?

//Kullanıcı tarafından konuşmaya engel konmuştur//

Ellerim titreyerek telefonu yerine bıraktım.Sadece basit bir mesajdı ama yinede içimi titretmeye yarayan bir enerji yayıyordu.Annemin sesi ile irkilerek yatakta iyice doğruldum.Odaya girip beni süzdü.

-Işık ?Oğlum yüzünün hali ne ? Bişeymi gördün yine?

Dudaklarımı ısırıp sağa sola salladım başımı.

-Hayır .Bu defa okudum.Ama gerçekmi bilmiyorum.

Telefonu anneme uzatıp kollarımı gövdemde bağdaştırdım.

-Kontrol eder misin?

Mesajları açıp göz gezdirdi.Yüzünün ifadesi değişti.Sanırım bu defa gerçekti.

-Işık bu mesaj gerçek ,bir sanrı değil.Böyle olması daha iyi oğlum ,muhtemelen biri dalga geçiyor seninle ,hadi korkma kalk hazırlan psikiyatr bizi bekliyor.Geç kalmayalım.

Odadan çıktığında ben hala yatağımdaydım.Avuç içlerimle yorganı sıkı sıkıya kavramış bırakmak istemiyordum.Verdikleri ilaçlarla beni uyuşturmalarını istemiyordum.Ne kadar korksamda kendi gerçeğime inanıyordum.

İçimde garip bir sezi vardı.Kimsenin görmediği şeyleri gördüğüne inanan ben ,kimsenin hissetmediği kadar derin ve keskin sezilere sahip olduğumada inanıyordum.Bu gerçekti.Gerçek bir karanlık bana mesaj atmıştı.

28.06.2021 @EkimArtan bana ilham verdiğin için sana ...