Ölüm perilerini hiç duymuş muydunuz? Şahsen ben 9 yaşına kadar bilmiyordum. Ölüm perilerinin çok güçlü çığlıkları vardır. Ve bu çığlığı her kullandıklarında ses telleri yırtılır.
Her neyse baştan alayım. Ben Bakugou Katsumi. Babası tarafından sırt çevrilen kız. Sanırım herşeyi baştan anlatmam gerekiyor.
Babam her zaman bir oğlu olsun istemiştir. Annem hamile kaldığı zaman sadece bir oğlu olacağı haberini aldılar. Benim varlığımı doğumda öğrendiler. Babam benim evlatlık olarak başka birine verilmemi istesede annem vermemiş. 4 yıl boyunca babamla hiç konuşmadık. Ama annem ve Katsuki ile çok iyi anlaşıyorduk. Bir gün dışarıdan eve dönerken katsuki markete gideceğini ve benim eve dönmem gerektiğini söyledi. Ben eve döndüğümde babamı karşımda görünce çok korktum. Bana "senin varlığın ne kadar komik değil mi?" dedi ve deli gibi gülmeye başladı bir süre sonra durdu "neden gülmüyorsun" dedi ve mutfaktan bir bıçak alıp yanaklarımı kesti. Ben nasıl hastaneye gittiğimi bilmiyorum ama çok fazla acı çektiğimi hatırlıyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Böyle ama dikili gibi düşünebilirsiniz.;)
Bu olaydan sonra annem çok korktu ve beni bir kadının yanına gönderdi. Teka Todoroki. Bu kadından ilk gördüğümde çok korkmuştum. Çünkü saçları magmadandı. Ve beni yakacağını falan düşünmüştüm.
Teka'nın yanında tam 8 yıl (12 yaşına kadar) kaldım. Bu süreç içerisinde bana özgürlüğümü en iyi şekilde kullanmayı öğretti. Benim nasıl olduğu hakkında en ufak fikrim olmasada 2 tane Özgürlüğüm var.
Özgürlüğüm yarı ölüm perisi yarı kurt kadın [of biliyorum kopya alıyorum ama ilerde daha iyi olacak devam edin okumaya] Teka bana yarı ölüm perisi olduğumu saklamamı istedi. Aksi taktirde beni kullanabileceklerini söyledi. Bende o günden beri bunu herkesten gizliyorum.
Babam yüzünden okula gidemedim çünkü yüzümle dalga geçtiler. Hiç arkadaşım olmadı. Sadece evden ayrılmadan önce bir arkadaşım vardı. Katsuki ondan nefret ediyordu ama biz çok iyi anlaşıyorduk.
Annem ve Katsuki bana bir mektup yazdı. İçinde artık eve dönmem gerektiği yazıyordu. Teka'da beni bir kaç gün içerisinde eve götürdü ve annemle vedalaşıp evine döndü.
Eve döndüğümde babam yoktu anneme sorduğumda birdaha gelmeyeceğini söyledi.
Babam olmadan tekrar evimde iki sevdiğim insanla bir yıl geçirdim. 8. Sınıf olduğumuzda UA'e gitme kararı aldık. Tam bir yılımız vardı. Eğer girmek istiyorsak çok çalışmamız gerekiyordu.
8. Sınıfın sonunda fiziksel olarak çok güçlenmiştik özgürlüklerimizide çok geliştirdik. Hatta benim kendime özel bir dövüş stilim var. Katsuki ne kadar öğrenmek istese de öğrenemiyor.
Antrenmanlara devam ederken bir yandan da yazılı sınava çalışıyorduk. Eğer böyle gidersek kazanacağımızdan şüphe yoktu.
Merhaba herkese bu kitabımın giriş bölümüdü umarım beğenmişsinizdir. Bu arada Katsumi dediğimiz karakter bu
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ama yanaklarını kesik düşünün
Özgürlüğünü biraz anlatayım: -çok hızlı ilerleyebilir -yaraları hızlıca iyileşir -canı yanan birinin acısını alabilir -1km uzaklıktaki insanların seslerini sanki yanındaymış gibi duyabilir. -çok güçlü yani isterse bir yumrukla karşısındakini duvara uçurup duvarı çatlatabilir. -ölüm perisinin çığlığı ve kurt kadının kükremesi birleşince kişiyi parçalara ayırabilecek kadar güçlü bir frekans oluşturur -pençelerini bir kişinin ensesine geçirebilirse o kişinin anılarını görebilir.
