သစၥာတည္ေစ (Complete)

part 15

သစ္ပင္ႀကိးေအာက္တြင္

"ကေလးကိုယ္ ကိုယ္"
"ႁပြတ္ "
ႏႈတ္ပိတ္ခံလိုက္ရေသာ
ႏႈတ္ခမ္းသားတစ္စံု

"ကေလးကိုေျပာ"
"ႁပြတ္ "
"မနမ္းနဲ႔ေတာ့ ကိုယ္ေျပာ"
"ႁပြတ္"
"ကိုယ္စိတ္"
"႐ူး....."

လက္ညိဳးေလးကႏႈတ္ခမ္းသားရဲရဲေလးနားတိုးကပ္ကာ

"ကေလးသိတယ္ ကိုကို မေျပာနဲ႔ေတာ့"
"ကိုကို ကေလးကိုပဲခ်စ္တာပါ ကေလးယံုေနာ္ သည္ကိစၥကိုယ္မသိဘူး"
"ကေလးကဘာေျပာေနလို႔လည္း "
"ကေလးစိတ္မဆိုးဘူးလား"
"ဘာကိုစိတ္ဆိုးရမွာလည္း ကိုကိုကဘာလုပ္လို႔လည္း"

"မဆိုးဘူးလား ကိုကိုအေတြးလြဲသြားတယ္"

"ဒါေပမဲ့ ဆိုးတယ္ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ ကိုကိုက သည္အေၾကာင္းမေျပာျပလို႔"
"ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုယ္က ကေလးစိတ္ညစ္မွာေၾကာက္လို႔ "
"အခုကစၿပိး အကုန္ေျပာျပေနာ္ ကိုကို"
"Om အကုန္ေျပာျပမယ္ ဘယ္လိုအိပ္တာကအစ"
"အာ....ကိုကိုေနာ္"
စလိုက္လို႔႐ွက္သြားတဲ့ပန္းေရာင္သန္းေနတဲ့ပါးႏွစ္ဖက္ကိုနမ္းရင္

"မြက္ ကေလးကဘာလို႔႐ွက္တာလည္း မြက္ ကေလးကို ကိုယ္ဘာေျပာမိလို႔လည္း"
"မသိရင္ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲကြက္ေမွာင္ေနတာၾက
ေနတာပဲ ကိုကိုမေကာင္းဘူး "

"ဟား........"

"အဲ့ဒါဘာျဖစ္ေနၾကတာလည္း"
"အား.....သရဲ"

"ကိုကိုေရ ေမာင္တို႔ေက်ာင္းနားက သစ္ပင္ႀကိးနားမွာ ခ်ိန္းေတြ႔ရေအာင္"
"ေမာင္ကဘာလုပ္မလို႔လည္း သည္တိုင္းလည္းေတြ႔ေနတာကို"
"ကိုကိုကလည္း သည္တိုင္းေတြ႔တာထက္ ေက်ာင္းပ်က္ၿပိး ခ်ိန္းေတြ႔တဲ့ခံစားခ်က္ကို ခံစားခ်င္လို႔"
"ဟမ္....."

ေျပာစရာစကားေတြ ေတာင္ေပ်ာက္ကုန္ၿပိ
တစ္ကယ္ကို အတတ္ဆန္းတာ

"ေနာ္လို႔.....ကိုကိုေရေနာ္လို႔....."

"ဟုတ္ၿပိ မနက္ၾကေတြ႔မယ္ေနာ္"
"ေရးအက်မလို႔ကိုကို ကို ခ်စ္တာ မြက္မြက္မြက္မြက္"ဆိုၿပိးမ်က္ႏွာအႏွံနမ္းလိုက္သည္

"ကိုကို ေမာင့္ကိုခ်စ္လား"
"ခ်စ္တာေပါ့ေမာင္ရဲ႕"
"အဆိုေမာင့္ကိုနမ္း"
"ဘာမွလည္းဆိုင္ဘူး"
"နမ္းပါေနာ္"
"Om မ်က္လံုးမွိတ္"ထိကပ္မႈကိုခံစားေနတဲ့အခ်ိန္