Kiraz Mevsimi:Aşkın Esirleri

17- 'Bizi hep sevecek misin babası?'

Ben geldim.... Biliyorum biraz geç oldu ama... Benim de kendi çapımda nedenlerim var... Özür dilerim...
Media: Öykü'nün yemekteki elbisesi

****Ayaz'ın Ağzından ****

Ah! Hayır! Öykü beni yanlış anladı. O çıktıktan hemen sonra bende çıktım. Peşinden gittim ama  bir taksiye binince bir şey yapamadım. Defalarca aradım. Mesaj attım. Ama yok. Arabaya binip eve doğru hızlıca gitmeye başladım. Benim yanımda ki kişi benim kardeşim gibiydi. Keşke beni dinlese... Eve vardığımda Öykü yatak odasında hıçkırarak ağlıyordu. Ah onu ağlattığım için kendimden nefret ediyorum. Yanına sessizce gidip oturdum.

****Öykü'nün Ağzından****

Bana bunu nasıl yapabilirdi? Ben onu bu kadar severken? Yanımda oturduğunu biliyorum ama şuan onunla kavga edecek güç hissetmiyorum kendimde...
" Öykü..." cevap vermedim. Bağırmak istiyorum... Kırıp dökmek...
" Öykü..." sesi... Ah! Hayır!  O bana bunları yaşatmışken benim...  Korkuyorum... Onu kaybetmekten korkuyorum... Umarım geçerli bir sebebin olur Ayaz... Lütfen...
" Bir Açıklaman var mı Ayaz? " o kadar sakin söylemiştim ki bi an ben bile şaşırdım. Nolur onu affetmem için bir neden olsun nolur...
" Öykü..."

" Dinliyorum Ayaz anlat"

" Öykü beni beraber gördüğün kadın benim adeta kardeşim çok yakındık. Üniversiteden arkadaşım Beste(seni seviyorum bestemmm). Mete ilede çok iyi arkadaşız evet ama Beste ile daha yakındık. Hatta sana evlenme teklifi etmeye karar verdiğimde mezuniyet balosunda teklif etmemi söyleyende oydu. Bir kaç yıldır görüşmüyorduk. Bugün karşılaştık. Baya şeyler yaşamış atlatmış. Ona destek verdiğimi anlaması hissetmesi için elini tutmuştum. Özür dilerim bir tanem... Ben seni çok seviyorum... " Bu benim için yeterliydi... Belki biraz kolay affediyorum ama ileride acısı çıkacak...

" Bende seni seviyorum Ayaz"
Bunu söylememle dudaklarımı bir perde gibi dudakları kapattı.

*******

Bir kaç gündür midem bulanıyor ve başım dönüyor... Kendimi iyi hissetmiyorum... Ki bunlar normal orası ayrı... Madem Ayazlada barıştık artık öğrenme vakti geldi.  Bu akşam için bir yemek düzenliyorum. Herkes katılacak... Yemekler hazır... Bizimkiler birazdan burda olurlar. Ayaz yukarıda hazırlanıyor. Benden daha uzun sürüyor valla üstünü değiştirmesi. Ha sonunda indi. Yanından geçerken yanağına bir öpücük koyup yukarı çıktım. Giysi odasına gidip bir süre dolaba baktıktan sonra lacivert dantel işlemeli elbisemi alıp üzerime geçirdim. Belime ince kemerini takıp ayakkabılarımı ayağıma geçirdim. Yavaşça aşağıya indim. Ayaz hayranlıkla beni süzdü ve dudaklarıma ufak bir buse kondurdu. Ve... kapı çaldı. Gidip kapıyı açtım ve Emre,Burcu, Şeyma, Mete, İlker, Sibel ile sarıldım. Hep beraber direk yemek masasına geçtik. Yemeğe başlamadan önce bir konuşma yapmam gerekiyordu.

"Arkadaşlar sizinle bir şey paylaşmak istiyorum..."diyip derin bir nefes aldım. Ayaz'ın yanına gidip yerinden kaldırdım. Hepsi merakla beni izliyordu. Ayaz'ın elini karnımın üzerine koyarak paylaştım mutluluğumu,aşkımı, ufaklığımızı.

" Bizi hep sevecek misin babası? "

♥♥♥♥♥♥

Bölüm sonu... Fazlasıyla gecikti biliyorum ama hiçte iyi seyler yaşamıyorum. Umarım bu bölümle gönlünüzü alabilmişimdir...
Sizleri seviyorum...
Yorum ve votelerinizi bekliyorum...
Keyifli beklemeler...