STORY OF LIA (Short Story)

Story of Lia

SHORT STORY by Rynchfimia

Paalala:
Maaaring may mga eksenang hindi angkop sa mga batang mambabasa. READ AT YOUR OWN RISK!

-

"You're so good honey," bulong niya sa tenga ko at dumako ang kaniyang labi sa aking labi. Tila sabik na sabik ito sa halik ng isang babae. Naglabanan ang aming mga dila at nagpakalunod sa sensasyon sa aming katawan

Mabilis niyang hinawakan ang aking kamay at ipinatong ito sa balikat niya habang lunod na lunod pa rin kami sa halikan. Binuhat niya ako at tsaka pinaupo sa lamesa. Tumigil ito sa paghalik sa akin at tumingin sa aking mga mata.

"I will bring you to heaven," he said passionately at mabilis na ibinaba ang spaghetti strap ko. Tumambad sa kaniyang harapan ang aking nagkakabogang bundok. He unhooked mine at sa wakas ay tanaw na tanaw na nito ang magandang tanawin. Mabilis niya itong siniil ng halik at sinunggaban. Wala na akong marinig sa loob ng kuwarto kun'di ang ungol ng bawat isa, ang sarap ng pakiramdam, at ang init ng katawan na sabay naming pinagsasaluhan.

"You made me happy and horny either. Take this," saad nito at ibinigay sa akin ang 10 thousand pesos. Nagsuot na ito ng saplot at mabilis na lumabas sa kwarto. Sandali akong natigilan, napatulala. Napahawak ako sa aking pisngi dahil hindi ko namamalayang napaluha na lamang pala ako. Hindi ko na kilala ang sarili ko.

"Nay mano ho," inabot ko ang kamay ni Nanay at nagmano. Bitbit ko ang iba't ibang uri ng pagkain, prutas, karne at mga gamit. Masaya ko itong inilapag sa lamesa.

"Wow ate andami niyan," wika ng dalawang maliit kong mga kapatid at mabilis na nag-agawan sa mga pagkain.

Napatingin ako kay Nanay, masama ang tingin sa akin.

"Nagbenta ka na naman ng katawan," mahinang tugon niya

"Nay, ginagaw—"

Malakas na sampal ang lumapat sa aking mukha kaya napatingin ako kay Nanay.

"Napakarumi mo! Angdumi-dumi mo! Nakakahiya ka!" Wika niya at mabilis na umalis sa harapan ko.

Napaluha na lang ako sa nangyari. Alam ko, mrumi akong babae. Kung ang sarili kong ina nandidiri sa akin, mas lalo ako. Diring-diri ako sa sarili ko!

"Yuck! Siya ba 'yan?"

"Disgusting! Nakakadiri. Nagbenta na nga ng katawan, sa old pa."

"Baka wala nang makain."

"Ang sabihin mo, malandi lang talaga!"

Araw-araw naririnig ko ang masasakit na salita sa pagpasok ko sa pinapasukan kong eskwelahan. At dahil araw-araw ay nakasanayan ko na lang. Bakit ko sila iisipin e hindi naman nila alam ang buong storya ng buhay ko, ang pinagmumulan ko, at ang bawat pahina ng libro na buhay ko ang nakalathala.

"Ikaw muna bahala rito sa bahay. Pupunta lang kami ng mga kapatid mo doon sa piesta sa kabilang bayan."

Gabi na at aalis sila para gumala. Sanay na akong lagi akong naiiwan. Bilang panganay, nasa akin ang lahat ng responsibilidad. Wala na akong tatay dahil matagal na siyang sumalangit. Si Nanay ay may sakit sa puso kaya hindi na pwedeng maghanap-buhay.

Tumango na lamang ako.

Ilang oras na mula nang nakaalis na ang Inay at iidlip na rin ako. Pinatay ko na ang mga ilaw at akmang papasok na ako sa aking kwarto nang may kumatok ng napakalakas sa pinto. Mabilis kong binuksan ang ilaw at pinagbuksan ng pinto ang sinumang kumatok.

"Tito Ram, kayo ho pala. Ano pong sadya niyo sa dis-oras ng gabi? Wala pa po sila Nanay kung siya po ang pakay niyo."

"Ah, pwede ko bang bayaran ang isang gabi mo Lia?"