Zor bir zaman geçirdikten sonraki hayatım başka bir şey oldu.. Farklıydı eskisinden. Tutanacak bir şey kalmamıştı. İnsan bazen gerçekten kendini çok yalnız hissediyor ve kimsesi inanın hiç olmuyor. Bir yolda ilerlemek istiyorsanız diğerlerinden uzak olun.. İlk kez 10. sınıfta aşkı tattım en yanlış kişiyle hemde. Hiçbir zaman olamayacağım birisiyle.. Utandım çok utandım. Sonra hayatım başka bir boyuta geçti herkesten başka bir dünyaya. Sevmek gerçekten bir kabahat geliyor bana, suç gibi. İstemeden de olsa seviyor insan. Küçük şeyler çok büyük gibi geliyor, mutlu oluyorsun. Ben bir arkadaşıma aşık olarak dünyanın en zor şeyini yaptım kendimce, hata onda değil olmayınca olmuyor elbet.. Aşk bir zamandan sonra duygusal hissizliğe sürüklüyor seni. Kendini bir boşlukta buluyorsun daha sonra herkesten uzak bir yerde. Sevemiyorsun tekrar başkasından da korkuyorsun. Kırıla kırıla buz cama dönüşüyor o küçük kalp, geri birleştiremiyorsun parçaları.. İçindekileri dökmek istiyorsun insanlara ama anlamıyor seni kimse; boş duvara anlatıyorsun derdini.. Yapayalnız oluyorsun, ihtiyaçta duyuyorsun elbet.. Sonra anlıyorsun işte kimseden sana faydan olmadığını.. Büyüyorsun böylelikle, anlıyorsun nasıl bir hayatta olduğunu. Zor bir hayat.. Ben bir kelebek olmak istiyorum bazen.. Bir günlük bir ömrüm olsun ama görebileyim hayattaki her şeyin nasıl olduğunu. Yetsin o bana ilerisine gitmeyeyim.. Hayattan tek bir isteğim olsaydı o da mutlu olmak olurdu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küçük Bir Mutluluk İstiyorum
General FictionBenim hayatım farklı geçti, zordu diğerlerinden. Bazen de kolaydı. Kendimi tanımak ve iyi ifade etmek için güzel bir seçenekti aslında hayatım. Büyük ama tatlı hayallerim vardı benim uçmak gibi..