𝑳𝒐𝒖𝒊𝒔.
'Ik, ik weet het niet. Hoe wil je dat doen?'
Harry wordt wat enthousiaster en glimlacht naar me.
'Eerst moet je akkoord gaan. Louis mag ik jou helpen.'
Ik weet niet wat het doet maar het brengt een lach op mijn gezicht.
'Prima Harry.' Zeg ik en Harry glimlacht me wat mij gelukkig maakt.
Even vergeet ik het gebeuren van mijn ouders en zakt de glimlach al snel.
'Heb je honger? Dan ga ik voor ons koken. M'n zus zegt dat ik de best spaghetti kan maken.' Zegt Harry enthousiast terwijl hij opstaat vanaf het bed.
Ik sta ook op en Harry en ik lopen naar beneden.
Zodra we door naar de keuken lopen kijk ik naar m'n piano.
Ik zucht en loop snel achter Harry aan.
'K-kan ik misschien helpen?'
'Kun je tomaten snijden?'
'Denk het wel.' Harry grinnikt en gaat opzoek naar de spullen die ik hem aanwijs.
Na een tijdje sta ik stilletjes en geconcentreerd tomaten te snijden.
'Je duwt teveel.'
Ik kijk naar Harry en hij glimlacht naar me.
'Je moet meer bewegen, anders plet je ze.'
'Je mag blij zijn dat ik je help.' Mompel ik en Harry grinnikt.
Ik probeer te bewegen maar Harry zucht.
'Nee, nu beweeg je alleen maar. Je moet ach kom hier.' Maar eigenwijs als ik ben blijf staan.
Harry rolt zijn kort en legt zijn véél grotere handen dat op die van mij.
'Kijk je moet duwen, maar ook bewegen.' Dit doet me aan hele andere dingen denken.
Harry blijft gefocust terwijl ik zijn gezicht bekijk en geniet van zijn stem.
'Je moet wel opletten.' Ik kijk snel weer terug naar de groenten.
'Ja, ja doe ik ook.' Harry grinnikt.
🙙
