𝑳𝒐𝒖𝒊𝒔.
Geschrokken trekt Harry zich weer terug en hij heeft een blos op zijn wangen.
Ik wenk mijn blik weer af.
'Kom, we gaan.' Zeg ik dan en pak Harry's hand vast waarnaar ik hem naar de auto trek.
Verlegen loopt hij achter me aan en gaat achter het stuur zitten.
'Weet je het zeker?' Vraagt Harry terwijl hij zijn gordel vast maakt.
'Snel, voordat ik me bedenk.'
'Waar moet ik zijn?' Ik geef hem het adres en hij start de auto.
Hoe dichterbij we komen hoe zenuwachtiger ik wordt.
Het blijft ook telkens maar stil en ik begin steeds meer te twijfelen over die kus, correctie kussen.
Ik schrik als ik mijn straat herken.
We rijden door de straat heen en Harry stopt de auto.
'Is dit het huis?' Ik kijk naar de grote oprit die een heuvel op leid.
Het is nog precies hetzelfde.
Voor een tijdje kijk ik uit het raam tot dat ik een hand op mijn been voel.
'Waarom gaan we niet even naar binnen?'
'Ben je gek? Er wonen nu mensen daar.' Mompel ik zacht.
🙙
