[ 🌿 𝒁𝒂𝒘𝒈𝒚𝒊 🌿]
လသားအ႐ြယ္သားေလးကိုၾကည့္ကာ မ်က္နွာမွအၿပံဳးမ်ားကမဆဲ။ ျခင္းေလးထဲမွ ပက္လက္ေလးျဖစ္ေနသည့္ သားေလးကိုၾကည့္ကာ ရယ္မိသည္။
ခ်ိဳလိမ္ေလးတပ္ေပးထားေတာ့ သားေလးကမငိုေပ။
လက္ေသးေသးေလး၂ဖက္အား ဆုပ္ခ်ည္ျဖန္႔ခ်ည္လုပ္ေနသည္ကအူယားစရာပင္။
ထိုလက္ေသးေသးေလးထဲ သူ႔ရဲ႕လက္ညႇိဳးေလးကိုဖြဖြထည့္ေပးလိုက္ေတာ့ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဆုတ္ကိုင္ထားေတာ့သည္။
ငယ္ေသးလြန္း၍ သားေလးက မ်က္လံုးေလးပင္သိပ္မဖြင့္နိုင္။ အၿမဲတမ္းလိုလိုအိပ္ေနတတ္သည္။
ကိုယ္တိုင္နို႔တိုက္ေကြၽးရ၍ Nick ဝမ္းသာမိပါသည္။ နို႔မႈန္႔ေတြထက္ အာဟာရရွိေသာ နို႔ရည္ကိုသာတိုက္ေကြၽးခ်င္သည္။
"သားေလက လိမၼာလိုက္တာ..ေတာ္ရံုမငိုတတ္ဘူး"
၂ေယာက္တည္းအခန္းထဲစကားေျပာေနမိသည္။ Eaganကေတာ့ ေက်ာင္းကိစၥအတြက္ မအားေပ။
သူကိုယ္တိုင္လဲ ေက်ာင္း၁နွစ္က်န္ေသး၏။ ေက်ာင္းေတြဖြင့္ေနေပမဲ့ Nickေက်ာင္းမသြားျဖစ္ေသးေပ။
သားေလးကငယ္ေသး၍ အခ်ိန္ေတာ့ေစာင့္ရ၏။ သားေလး ၁နွစ္ေလာက္ေရာက္မွ ေက်ာင္းျပန္တတ္ရန္သာေတြးလိုက္ေတာ့သည္။
ပထမေတာ့ Nick သားေလးေမြးၿပီးရင္ ေက်ာင္း၁နွစ္ေအာက္မခံေတာ့ဘဲတတ္ရန္ေတြးထားျခင္း။
သို႔ေသာ္ထင္သေလာက္မလြယ္။ သားေလးကလဲ သူ႔ကိုတအားကပ္၏။ ဒါေၾကာင့္ Nick ေနာက္နွစ္မွသာ ေက်ာင္းျပန္တတ္ရန္ေတြးလိုက္ပါသည္။
Mammyကလဲလက္ခံေတာ့ အားလံုးအဆင္ေျပပါသည္။
Eaganကေတာ့ ေက်ာင္းဆက္တတ္၏။ တစ္ခ်ိန္Companyကိုဦးစီးရမွာမို႔ Eaganက သူ႔ထက္ပိုလို႔ပင္အေရးႀကီးေသးသည္။
သူကေတာ့ သားေလးကိုသာေစာင့္ေရွာက္ရင္းအိမ္မွာသာေနျဖစ္သည္။
သားေလးကနားမလည္ေသးေပမဲ့ တစ္ခါနွစ္ခါ မ်က္နွာေလးၿပံဳးေနတတ္၏။ တျခားကေလးေတြလို မငိုတတ္။
ငိုရင္လဲ အက်ယ္ႀကီးမငိုတတ္ေပ။ သားေလးကလိမၼာလွသည္။
"သားေလးရဲ႕Daddyကေက်ာင္းသြားတယ္..သိပ္မၾကာဘူး..ျပန္လာမွာေနာ္"
