Zihnim gibi bomboş olan bu sokakta sadece ben varım. İçimde sakladığım kız çocuğu dışarıya çıkmak için can atarken tek yaptığım onu durdurmak. Kıpırtısı göğüs fakesimi zorluyor. Kalbimin hızlı bir şekilde atması da cabası…
Kaçmak istiyorum. Zihnim bomboş ama köşede yoğunlaşan tek bir duygum var, korku. Karşımda duran zifiri karanlık sanki kahkaha atarak beni aşağılıyor, hayal ile gerçeği ayırt edemeyecek kadar yıpranmış beynim.
Şu andayım. Şu anı hissediyorum ama olmak istediğim yerde değilim.
Olmak istediğim yer tam olarak neresi ondan da emin değilim. Toz olmak istiyorum ; kelimenin tam anlamı ile silinmek. Göz kapaklarımı bir daha açmamak üzere kapatmak istiyorum. Günlerdir beynimde kurduğum o görüntüyü getiriyorum aklıma ; sadece bir adım.
Tam zamanı.
Bir adım atmanın ve bulutlara karışmamın tam zamanı.
🌸
Devamı gelecektir, umarım beğenirsiniz ♥️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
