ဒါက က်ယ္က်ဲ Chaw Thiri Thu အတြက္ 💛
........
"ဆရာေရွာင္းက Sean နဲ႔တူလိုက္တာ ။ ကြၽန္ေတာ္ျဖင့္ တကယ့္ကို လန္႔ျဖန္႔သြားတာပဲ"
ေရွာင္းက်န္႔ အားရပါးရ ရယ္ခ်မိေတာ့တယ္ ။ သူ ဒီနယ္ကို ေရာက္မွ လူမွားျခင္းခံရတာ ဒါနဲ႔ဆို ႏွစ္ႀကိမ္ရိွၿပီ ။
"ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ကဆို အဲ့ဒီလူက ကြၽန္ေတာ့္ေရ႔ွ ဒူးေတြေထာက္ၿပီး ေတာင္းပန္တာဗ်ာ ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အေတာ္ေၾကာင္သြားတယ္။ Mr.Sean ကို ဒီနယ္သားေတြ အေတာ္ေၾကာက္ၾကတယ္ ထင္တယ္"
"အာ ! ေၾကာက္လည္းေၾကာက္ ၊ ခ်စ္လည္းခ်စ္ေပါ့ဗ်ာ ။ ဒီမွာ ဒါေလး ယူထားပါအံုး ။ ဒါ ကြၽန္ေတာ့္ ေဆးတိုက္ လိပ္စာကတ္ေလး"
"ဟုတ္ကဲ့ ဒါနဲ႔ Sean အေၾကာင္းက ဘယ္လို"
"သူက ေခတ္သစ္ ေရာ္ဘင္ဟုဒ္ေလ ။ အျမတ္ႀကီးစား ဘူဇြာေတြဆီက ဓားျပတိုက္ၿပီး လက္လုပ္လက္စားေတြကို ျပန္ေဝမ်ွတယ္။ ေနရာတိုင္းမွာက ခ်မ္းသာတဲ့လူအခ်ိဳးနဲ႔ ဆင္းရဲတဲ့လူအခ်ိဳး ႏိႈင္းစာရင္ ဆင္းရဲတဲ့လူက အေရအတြက္ ပိုမ်ားတယ္ မဟုတ္လား ။ အဲ့ဒီမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔လို သူဆင္းရဲေတြက သူ႔ကို ခ်စ္ေနမွေတာ့ ဘယ္မွာ သူ႔သတင္းကို အစိုးရမင္းေတြထံ သြားၿပီး အေၾကာင္းၾကားေတာ့မွာလဲ ။ ေနာက္ၿပီး သူက ရုပ္ေျပာင္းရုပ္လႊဲလည္း ကြၽမ္းက်င္တယ္ေလ။ အဲ့တာေၾကာင့္ Seanကို ဘယ္သူမွ ဖမ္းမမိဘဲ လြတ္ေနတာ"
"ဪ ဪ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အေတာ္တူတာပဲလား"
"မွန္တစ္ခ်ပ္သာ ယူၾကည့္လိုက္ဗ်ာ။ ဆရာမွန္ထဲ မွာ ျမင္ရတဲ့မ်က္ႏွာက အဲ့တာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ Seanပဲ "
အဲ့ဒီေနာက္ေတာ့ စားပြဲထိုးကေလးက စားစရာေတြ လာခ်ေပးလို႔ ေရွာင္းက်န္႔တို႔ စကားစ ျပတ္သြားတယ္။ ေရွာင္းက်န္႔က ခပ္ရိုးရိုးေအးေအး စိတ္ပညာအထူးကု ဆရာဝန္ကေလး ။ ေခ်ာင္က်က် နယ္ၿမိဳ႔ကေလးေတြမွာ အဖြဲ႔လိုက္ ပရဟိတ ေဆးလိုက္ကုတယ္ ။ ရထားခ်ိန္ မမီလိုက္တာေၾကာင့္ အဖြဲ႔နဲ႔ ကြဲသြားၿပီး အခုမွ ဒီနယ္ၿမိဳ႔ကေလးကို ေရာက္ခ်လာျဖစ္တယ္ ။
"ဆရာ့အဖြဲ႔က လူေတြေတာ့ ဟိုဖက္ရြာကို ကူးသြားၾကၿပီ ထင္တယ္။ ဆရာ မနက္ျဖန္ မနက္မွ ေအးေအးေဆးေဆး လိုက္သြားေပါ့"
VOCÊ ESTÁ LENDO
Yours
Fanficဝတ္ထုတိုပေါင်းချုပ်ပါ။ ထည့်ဝင်ပေးကြတဲ့ အလှူရှင်တစ်ဦးတစ်ယောက်ချင်းစီကို အထူးကျေးဇူးတင်ရှိပါတယ်။ ဝတၴုတိုေပါင္းခ်ဳပ္ပါ။ ထည့္ဝင္ေပးၾကတဲ့ အလႉရွင္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီကို အထူးေက်းဇူးတင္ရိွပါတယ္။
