Rejected Me

CHAPTER 1:

Kathhhh, yung cake mo okay na daw, kunin muna baka ma overcook pa.

Pasigaw na sabi sa akin ni Yassy, ang best friend kong busy sa pag gawa ng chocolate crinkles.

By the way, I'm Kathleen Veniece Villablanca but you can call me Kath (If close tayo) Haha Kidding. Im 19 and graduting student of Xavier Academy taking up HRM.

Nandito kami ngayon sa Laboratory Kitchen, tapos ko ng gawin yung Black Forest Cake ko.

Besh, matagal pa ba yan ? Sabi ko kay Yassy na chinecheck kung okay na yung crinkles nya.

Uso din maghintay teh ! May lakad ? Mataray na sagot ni Yassy pabalik sa kanyang table.

Ay ! Huggard na nga, mataray pa. Agad akong sumunod kay Yassy pero tinawag ako bigla ng Witch na prof. namin.

Naglalakad ako ngayon papuntang canteen. Inutusan ako ni Ms. Belmonte na bumili ng Mentos, aba matinde ! Bad breath siguro Hahaha Anyways, good girl po ako (Sometimes).

Sakto ng dumating ako sa Kitchen tapos na si Yassy besh ko kaya pwede na kaming lumayas at magfoodtrip.

Naglalakad kami pauwi sa Dorm namin. Magkasama rin kasi kami sa isang kwarto. Sobrang close kami nu ? Nang biglang may nakasalubong kami na pamilyar na mga tao.

"Kath, diba sila Vince yan ?"Napatigil sa paglakad si Yassy.

Agad akong nakaramdam ng kirot sa puso ko ng magtama ang mga mata ko sa mata nya. Naalala ko ang sakit na naidulot nya sa buhay ko.

"Wag muna lang pansinin. Di naman ata tayo makikilala nyan, or magkunwari nalang tayong di natin sila nakita." Sabi ko kay Yassy habang naglalakad kami palapit sa kanila.

Shiiiit ! Ano ba tong nararamdaman ko ang lakas ng tibok ng puso ko. Daig ko pa ang sasagot sa Q & A sa Beauty Pageant.

"Hay Salamat ! Daig pa natin ang Robot sa Japan maglakad Kath. Lampas na tayo, buti nalang maraming ta -----

"Kath, Yassy ! Oy, long time no see." Nakangiting sabi ni Nathan na lumapit sa amin, agad naman kaming napatigil.

"We're okay. Kelan pa kayo dumating ?" Pagbabalik tanong din ni Yassy.

Hindi ako makapagsalita. Wala ako sa sariling katinuan, lumilipad ang isip ko habang nag uusap ang dalawa.

"Kath, mas lalong gumaganda ka ha"Napansin kong napatingin sa akin si Nathan.

"Ah Thanks"Nakangiting sabi ko sa kanya.

"Girls, meryenda muna tayo almost one year tayong hindi nagkita eh. Kwento ko na rin kung kelan pa kami dumating at kung anong nangyari sa amin sa Baguio"Alok ni Nathan.

" Okay, basta libre mo. May utang ka pa sakin nung 2nd year tayo Hahaha" Nakatawang sabi ni Yassy.

"Okay Haha Di pa ka rin nagbabago" Nakatawang sabi ni Nathan kay Yassy.

Hindi naman maitatangging close talaga yung dalawa. Kung di lang umalis si Nathan siguro nagka developan na to :D

Agad akong sumunod sa dalawa pero pagpasok namin sa Restaurant ay nandun rin pala si Vince at Lance. Ang worst ! Parang isang table lang kami. Bullshit ! Natural, eh mag best friend yung tatlong mokong. Gaga ka talaga Kath. Yung heart ko parang Magnitude 100 na, di ko pa ata kayang makausap o makita man lang si Vince.

Uupo na sana ako pero di ko nakayanan ng makita sa mukha ni Vince ang saya habang may kausap sa phone. Agad akong lumabas ng Restaurant at tumakbo ng tumakbo habang umiiyak. Bumalik sa mga alaala ko ang nangyari isang taon na ang nakakalipas.

Hello Guys :) What do you think to this chappie ? Any suggestion po. First time ko po mag publish ng story ko sa wattpad pero matagal na kong sumusulat ng mga Story. Nag try lang naman po ako if magustuhan nyo :) True Story po pinag basehan ko ng story na to. Hope you like it :)