Jeon Jungkook el bebek gül bebek büyütülmüş bir gençtir. Üniversitesinin ilk yılında kendisinden iki yaş büyük olan Park Jimin ile tanıştığında bütün masumiyetini kaybeder.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
—
"Aman Tanrım, burası odanın tuvaleti kadar! Tatlım, burada kalmak istediğine emin misin?" dedi Jungkook'un annesi Bayan Jeon. Jungkook, yurt binası görüş açılarına girdiğinden beri her şeyine laf eden annesine göz devirmemek için kendini tutup içtenlikle gülümsemeye çalıştı: "Eminim anneciğim."
Hayır, emin değildi. Hem de hiç emin değildi. Doğduğundan beri tertemiz, kocaman güzel odasında refah içinde yaşamıştı. Sürekli kendisine, kendisinden daha iyi bakan bakıcılarıyla büyümüştü. Odasını temizlemesine asla izin vermezlerdi. Hiçbir işi tam anlamıyla kendi başıma yapmamıştı. Yaptırılmamıştı. Şimdi yıllardır süregelen alışkanlıklarını bırakmak için yurtta kalacağını söyleyip de bu özel üniversitenin diğer bütün yurtlara nazaran çok daha iyi ve bakımlı olduğu bu yurda geldiğinde, aklından on binlerce düşünce geçmişti. Bu düşüncelerin hiçbiri de olumlu sayılmazdı.
Temizliğini yapabilecek miydi? Yemek yapmayı bilmiyordu, yapabilecek miydi? Kıyafetleri bu dolaba sığar mıydı? Bu yatak kendi yatağı kadar rahat mıydı? Jungkook, çok titiz biriydi. Şu ana kadar evinde her gün temizlenen bir odası olduğu için gayet rahattı ve titiz olduğunun farkına varmamıştı. Ancak odasına geldiğinde aklına gelen düşüncelerin yarısından fazlası temizlikle alakalıydı. Midesi bulanır gibi oldu. Annesinin yüzüne hâlâ aynı zoraki gülümsemeyle baktığını fark ettiğinde bakışlarını odada gezdirdi: "Odam, güzel odam."
"Seul'de bir evimiz daha olduğu halde ne diye bu izbe yerde kalmak istiyorsan..." dedi Bayan Jeon. Jungkook omuzlarını silkerek "Bence gayet sevimli bir yer." dedi. Biran önce annesinin Busan'a geri gönderip kafa dinlemek istiyordu. Son zamanlarda annesi onu çok daraltıyordu. Bayan Jeon bir süre oğluna acır şekilde baktıktan sonra arkasındaki üç bakıcıya döndü: "Başlayabilirsiniz hanımlar."
Talimatı alan üç orta yaşlı kadın ellerindeki valizleri bir köşeye koyup poşetlerdeki temizlik malzemelerini çıkarttı ve temizliğe başladı. Bayan Jeon "Haydi biz de o sırada biraz baş başa takılalım." dediğinde Jungkook kafasını sağa sola salladı: "Aslında, burada artık ben kalacağıma göre temizliği öğrensem iyi olacak anneciğim."
Bayan Jeon gülümseyerek "Benim güzel oğlum." dedi ve odayı terk etti. Jungkook derin bir iç geçirerek üç kadınla baş başa kaldığında ellerini beline attı: "Nereden başlıyoruz?"
—
Çok da büyük olmayan oda dip köşe temizlik sonucu üç kadın ile bir buçuk saatte temizlenmişti. Jungkook o sırada her bir temizlik aşamasını izlemiş ve yardımcı olmuştu. Eşyalarını da yerleştirdikten sonra sığmayan kıyafetlerini valizine katlayarak koymuş ve bir kenara kaldırmıştı. Zaten en başından sığmayacağını tahmin etmişti.
"Kendi ayaklarım üzerinde durmak istiyorum, derken bunu kastettiğini bilseydim en başından... neyse." dedi Bayan Jeon. Kan ter içinde kalmış Jungkook'un üstüne bakıp yüzünü buruşturdu: "Bir banyo yap."
