Dışarıya çıktığımızda hiç düşündünüz mü? 'Acaba bu kaldırımda kaç kişi ağlayarak sabahladı? 'Veya insanlara bakıp onların yaşadığı acıları anlamaya çalıştı?
Ben bu soruları hergün kendime sordum. Günlerimin çoğu 'Acaba?... ' diyerek geçti. Ben kim miyim??
Ben Gece Aksu. Daha 16 yaşındayım. Çocukluğum harabe bir evde geçti. 6 yaşındaydım. Hayal meyal hatırlıyorum.
Bahçemizde yemek yapıyordum. Veya öyle sanıyordum bahçede yetişen otları kırık dökük oyuncak tencerede pişiriyor dum. Ramazan ayıydı annemi zorla ikna ede bilmiştim oruç tutmaya. Ezan okunmasına son 2 saat kalmıştı annem mutfakta bende bahçede yemek yapıyorduk. Sonra bir 'bom! ' diye bir ses işittim. Ve sonra heryer darma duman. Bayılmıştım. Gözümü bir hastanede açtım. Doktorlara sorduğum ilk şey annem olmuş. Onlar bana verdiği cevapla yıkılmıştım. "Annem vefat etti" Sonrası yetimhanede...
Yetimhanede fazla zaman geçirmeden evlatlık alınmıştım zaten. Aylin annem ve Gökhan babam la kalıyodum. Daha küçük olduğum için kolay alışmıştım onlara. Benim birde benden 1 yaş küçük kardeşim vardı. Akın. Bana gerçek kardeş olmuştu. İlk başlarda bana alışamamıştı hatta evden gitmem için bana yaşadığımız ev hakkında korku hikayeleri anlatıyordu. Tabiki buna inanacak kadar saf değildim. Sonradan sonraya çok iyi anlaştık. Yani tam 12 yaşına bastığımızda birbirimizi Öz kardeş gibi görmeye başlamıştık...
Yeni hikaye yeni karakter...
Her geçen gün kendimi biraz daha geliştirmeye çalışıyorum umarım bir gelişme katedebilmişimdir. Okuduğunuz için teşekkürler. 🧚♀️
Yıldız periniz🧚♀️✨
