1 Hafta Sonra...
"Gece kızım hadi nakliye arabası birazdan gelir." Annemin o gür çıkan sesinin ardından bomboş odamın duvarlarıyla son kez bakıştık.
"Geldim mom geldimm" (Geldim anne geldim)
Arabalara bindik. Bizim araba önden nakliye arabası arkadan yola koyulduk.
Şuan tek duam yeni oturduğumuz yerde o gıcık ve kendini beğenmiş kizların olmamasıydı.
Tamı tamına 2 saat boyunca uyumamın ardından arabanın istop ettiğini hissettim ve yeni evimize doğru baktım.
Gerçekten hayalımdeki eve çok benziyordu. Evin bahçesinde kocaman bir ağaç ev vardı.
Evin içine koşarak girdim ve en güzel manzarası olan odayı seçmeye başladım. Tam bulmuştum odamı ki yapay dolaplardan Akının çıkması bir oldu.
"Akınn napıyosun yaaa çık odamdan!"
"Ahhh ablacım bu oda benimmm"
"Akın ablacım hadi bir kıyak geç ablanaaa"
" Nooo asla hadi seni başka odaya alalım ablacımm"
"Akı-" Sözümü kesti ve konuşmaya devam etti
"Hadi ablacım hadiii"
"Of akın tamam"
Odadan çıktım ve tam karşı odanın boş olduğunu fark ettim ve odaya girdim. Oda büyüktü ama pembe duvarları çok sıkıcıydı.
