March _ 9; 2018
ေမြးေန႔ေတြကို လူတိုင္းႏွစ္သက္တတ္ေလ့႐ွိေပမယ့္
က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ ၂၉ ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႔ဟာ အနည္းငယ္ေတာ့ စိတ္ပ်က္စရာ ေကာင္းေနခဲ့တယ္
ေ႐ွ႕ဆက္မတိုးသင့္တဲ့ ေျခလွမ္းတို႔အတြက္ အျပစ္ဒဏ္က ႀကီးမားလြန္းခဲ့တယ္
နံပါတ္ တစ္; ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အထင္ႀကီးလြန္းျခင္း
နံပါတ္ႏွစ္ ;
ပါးစပ္ကသာ တစ္ဖြဖြေျပာေနေပမယ့္
တကယ္တမ္းက် တန္ဖိုးမထားမိခဲ့ျခင္း
နံပါတ္သံုး;
လူတစ္ေယာက္ကို ဖမ္းဆုပ္ထားႏိုင္ဖို႔အထိ အင္အားမ႐ွိခဲ့ျခင္း
အပိုဆု; အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာကို အေလာင္းအစားလုပ္မိျခင္း
ဘာမွမေျပာရေသးခင္မွာပဲ ေခါင္းခါျငင္းဆိုကာ အတင္းထြက္ေျပးသြားခဲ့တဲ့ ေကာင္ငယ္ေလး
ေနာက္ကြယ္မွာ ဘာေတြထပ္႐ွိေသးတယ္ဆိုတာကို မသိရလည္း လိမ္ေနမွန္း သိသာလြန္းလွတဲ့ မ်က္လံုးေလးေတြ
ႏွစ္ေယာက္လံုးနာက်င္ရမည့္ လမ္းကို သာ အလြယ္ေလးေရြးသြားတဲ့ မင္း
တစ္ႀကိမ္တစ္ခါေလာက္ေတာင္ ႐ူးမိုက္စြာ ဖမ္းဆုပ္မထားခဲ့တဲ့ ကိုယ္
ဘယ္သူမွားတယ္ မွန္တယ္ ဆိုတာ ထပ္မစဥ္းစားေတာ့ပဲ
ဒီေနရာမွာတင္ ေမ့ပစ္ဖို႔ ကိုယ္ႀကိဳးစားသြားမယ္
မခ်စ္ခဲ့လို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူး ကေလးငယ္
ေ႐ွ႕ဆက္တိုးေလ နာက်င္မႈေတြက နက္႐ိႈင္းလာေလမို႔
အဆံုးသတ္ျခင္းလမ္းကိုသာ ကိုယ္ေရြးခ်ယ္ေတာ့မယ္
သို႔ေပမယ့္..............
▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪
▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪
အခန္းတံခါးကို ေခါက္ေလ့မ႐ွိတဲ့ ထယ္ေယာင္း
ေျခလွမ္းႏွစ္လွမ္းေလာက္ လွမ္းရံုနဲ႔ က်ေနာ့္ေဘးကို ေရာက္လာၿပီျဖစ္တယ္
" ဝါး...
မင္ယြန္းဂီႀကီးက အခန္း႐ွင္းေနတာလား "
မၾကာေသးခင္ကမွ ေဝဝါးေနတဲ့စိတ္ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခ်ကာ ပစၥည္းေဟာင္းတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔ စာအုပ္တစ္ခ်ိဳ႕ကို ႐ွင္းထုတ္ထားတဲ့ စကၠဴဘူးေပၚ တက္ထိုင္လိုက္တယ္
ေအာက္သို႔ျပဳတ္က်သြားတဲ့ ခပ္ဝါးဝါး ဓာတ္ပံု ေလးေၾကာင့္ ရီေမာကာ ေနာက္ေျပာင္ေနတဲ့ ထယ္ေယာင္းရဲ႕ မ်က္ႏွာဟာ အနည္းငယ္ ပ်က္ယြင္းသြားသလိုပင္
YOU ARE READING
𝙎𝙩𝙞𝙡𝙡 𝙇𝙤𝙫𝙚 𝙐 ➹
FanfictionNever be afraid to say what you really feel . True love stories never have endings. ▪MEOW(31.1.2021)
