ömere kaçalım okuldan dedim.
çıktık nargileye
beyinleri duman manyağı yapmaya gittik.
bu arada gözüm telefonda
marissa beni okulda göremeyince mesaj atıcak mı diye
yok amk neredeyse akşam oldu
mesaj yok
eskiden olsa merak ederdi bu kız beni
bir takluk vardı işte.
şüphelerimde haklıydım.
ömerle paylaştım içinde bulunduğum durumu.
ben sana fazla kaptırma demiştim dedi.
haklıydı
tüm bedenimle seviyordum.
ayaklarımdan kafamdaki saçların teline kadar tüm parçalarım onu istiyordu
bıraksam hep ona koşardı bedenim.
düşüncelerimin büyük bir bölümüydü kalbimin tamamıydı marissa.
kaptırmıştım son gaz freni olmayan bir arabanın içinde
her durakta marrisanın sevgisi doluyordu bu arabaya
neyse yine frenledim kendimi
ömer her zaman olduğu gibi yardımama koştu
-akşam rakı balık yapıyoruz çocukları da ayarlayıp dedi.
-iyi olmaz süper olur dedim.
nargileden çıkıp klagib rakı balık mekanımıza geçtik.
çocuklarda geldi.
rakı balık yediğimiz mekanı biraz tasvir etmek istiyorum
tekirdağda bulunan bilir
denizi gören köfteciler balıkçılar var hemen sahil yolunda
fazla kalabalıkta olmaz oralar sakindir yani
tarihi binalardır çoğu
o tarz bi yerdi bizim balıkçımız
ama tekirdağ da değil
ahşaptan 3 katlı müstakil bir ev
dışı ayrı içi ayrı bir huzur veriyor insana
geçtik terasa cepten paketler çıktı masaya kondu.
siparişler verildi.
cebimizde hep para olurdu babamız sağolsun
zengin bini modunda yaşamayı sevmedim hiç
yoksa çok rahat yaşardım
babam cebimizden harçlığımızı hiç ekgib etmezdi
diğer çocukların yanında ekgib kalmamızı istemezdi heralde.
masayı en kralından donattılar.
rüzgarlı havada yavaşça yudumladık rakılarımızı.
biz içerken mekana üç beş insan daha gelmeye başladı.
bizimkilerin en çok dikkatini çekense en son gelen grup idi.
belli özel bir şey kutlamaya gelmiş bir grup kız
kız dediysem öyle sıradan kızlar değil
hepsi manken şekli giyinmiş makyajlar başarılı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gececi'nin Hayatı
Romanceçok doğal bir olaydı bizim için, zaten fazla eşyamız olmadı hiç bir kaç kişisel eşya bigibletler filan. ve hiçbir şehre ait hissetmedim kendimi. hep lojman şekli evlerde kalıyorduk. taşınmak oyun gibiydi bizim için hep. ve yine bilmediğim görmediği...