Hastaneden çıktık. Arabada elini karnımdan hiç çekmedi. Zaman geçti karnım daha da büyüdü.
(8 ay sonra)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Doğumuma çok az kalmıştı. Her yerde uyuya kalıyordum. Teahyung doğum yaklaştıkça hiç dışarı çıkmıyordu lavaboya giderken bile yanıma geliyordu. Zorla dışarı çıkarıyordum. Sonunda doğum günü geldi. Sabah uyandım ve ayağa kalktım bir anda bir şey döküldü Teahyung'u uyandırdım.
Y/N; AAAAHHHHHHH!! BEBEK GELİYOOOO!!
Teahyung; NEEEEEEE??BEKLE BEBEK DAHA GELME!!
Y/N; NE DİYOSUN BE!?
Hastaneye vardık ve beni hemen doğumhaneye aldılar. Çok canım acıyordu. Teahyung'a bakıp;
Bi ağlama sesi geldi kulağıma. Kucağıma küçücük elleri ve binicik ağzı olan bir bebek verdiler. Teahyung birden yere düştü.
Y/N; NE OLDU ONA!?
Hemşire; Mutluluktan bayıldı sanırım.
Teahyung'un bayılması umrumda değildi. Bebeğimi tutuyordum şuan. Bundan güzel bir şey yoktu.
(5yıl sonra)
Aradan 5 yıl geçti. Artık çok mutluyduk. Teahyung ve kızım beni unutup hep beraber vakit geçiriyorlardı. İnanın bana 6yıl önce bana sorsalardı. Çalışıyorum falan derdim. Ama bu görüntü asla gözümün önüne gelmez di.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
