Asıl macera şimdi başlıyor

Saklı Gerçekler

Uyandığımda etrafıma baktım.Hiç tanımadığım bir yerdeydim.Olamaz yine mi kaçırılmıştım.Ellerimin bağlı olmadığını görünce çok şaşırdım.Kapı sesini duyunca hemen kapıya koştum.Karşımda Çınar duruyordu.

"Burası neresi ve ben neden buradayım ?"

"Çok şey biliyorsun " dedi.

"Yani .Beni kaçırdın şimdi öldürecek misin " diye sordum alayla .Hiç cevap vermedi ve mutfağa gitti.Demek ki beni öldürmeyi düşünüyordu.Nasıl bir belaya bulaşmıştım.

"Aç mısın."

Ben ölceğim burada sen aç mısın diyorsun diyemedim.

"Burası neresi ."

Yüzünü buruşturdu.

"Evim."

" Sen yan komşumuz olduğuna göre yan evde bizim değil mi "

"Oradan bakınca aptal gibi mi duruyorum sence"

"Beni neden kaçırdın" dedim.

"Çok soru soruyorsun"

"Beni öldüreceksin değil mi" dedim hıçkırıklarım arasında .Ağlamamlıydım.Onun karşısında aciz görünnemeliydim.Gözyaşılarım tüm çabama rağmen yanaklarımdan süzülüyordu.Yine cevap vermiyordu.

Telefonu çaldı.Telefonu açtı.Kendi odasına gitti ve kapıyı kapattı.Duymak için kulağımı dayadım.Her ne kadar yaptığım şey kötü olsada dinlemeye devam ettim.Hayatım söz konusuydu burada.

"Efendim Kerem .Ne yapmalıyım sence .Bencede haklısın.Sen bu işi bana bırak.Hayır sanmıyorum.Aklımda var bir şeyler ."

Aklında ne vardı.Yinede ölmeyeceğim için seviniyordum.Başıma geleceklerden habersiz bir çocuk gibi seviniyordum.

...
Çınar'dan

Ah ben bu kızı ne yapacaktım.Baştan Kerem'in ban gönderdiği bir ajan sanmıştım.Kendimi ona çok yakın hissediyordum.Verdiğim görevleri acemiyce yerine getiriyordu. Bir süre sonra -sebebini bilmiyorum-ona çok güvenmeye başladım.Ona sırrımı bile söyledim.Ona güvenmekte hata yaptığımı o zaman anladım.Bana yalan söylemişti.Beni tanımak istemiş .Yalana bakar mısın kim tanımak istesin ki beni.Sürekli bana sorular soruyordu.Onu öldüreceğimi zannediyordu.Ses çıkarmadım çünkü korkmasını istiyordum .Öldürmek çok kolay bir şey .Bu yüzden ona acı çektirecektim.

Bir dakika onu kendime aşık edebilir sonra onu kötü bir şekilde terkederdim.Bu kıza nasıl dayanbileceğimi de bilmiyordum.Hiçbir şey olmamış gibi içeri girdim.

"Sakinleştiysen konuşalım"dedim.

kafasını salladı.Yine de korkmuyordu oysaki az önce onu öldüreceğimi zannediyordu .

" Biz senle konuşurken bir anda bayıldın .Ağzında bir şey geveliyordun.Bende seni buraya getirdim"Aslında ajan olmdıgını biliyordum ama ona söylemicektim.Bir insana güvendiğin halde sana yalan söylediğini öğrenmek nasıl bir duyguymuş ona tattıracaktım.

Açelya'dan

Demek ajan olduğumu ona söylememiştim.Buna rağmen davranışları bir tuhaftı.Yine de umursamıyordum.Sonuçta ölmeyecektim.

" Açelya "diye söze başladı.

" Özür dilerim.Seni biraz korkuttum sanırım." dedi muzipçe gülümseyerek.

"Keşke bir şeyler söyleseydin.Korkuttun beni" dedim.Niye garip davranıyordu ki böyle.

"Seni eve bırakmamı ister misin"

Yaptığım tek şey kafa sallamak oldu.

Eve geldiğimde olanları düşünüp uyudum.Sabah kalktığımda gri pileli bir etek beyaz bir gömlek giydim.Saçımı da düzleştirdim.

Kapıdan çıktığımda Çınar duvara yaslanmış beni bekliyordu.Kesin yeni bir görev vardı.Bıkmıstım artık bu görevlerden .Tek istediğim hayatımın eskisi gibi olmasıydı.

"Okula beraber gidelim mi?."

"Olur"

Sınıfa girdiğimizde herkes bize bakıyordu.Bizi sevgili sanmışlardı.Aslında yakışmıyor da değildik.Beste delici bakışlarıyla bize bakıyordu. Olanları hemen anlattım.Beste her zamanki gibi kızmıştı bana.Gerçekleri söylemem gerekiyordu.

***

Çıkış zili çalmasına az kalmıştı.

"Yeni bir görevin var."

"Sana bir şey anlatmam lazım."

"Boşver sonra anlatırsın"

"Görev ne ?"

"Seni bizim grupla tanıştırmam lazım.Yalnız sevgili gibi davranmamız gerekiyor.İtiraz istemem"

" Sevgilin mi olamamı istiyorsun?"Tüm sınıf bana baktığına göre bunu sesli olarak söylemiştim.

"Görev değişti .Artık tüm okul bizi sevgili olarak bilecek.Görev biraz uzun sürebilir.Hazırlıklı ol sevgilim.."
Sevgilim?