Professor Booty ⧗ MINSUNG

4 ⟘

Medyadaki fotoğraf bana aittir ehehhehehhe💞
Hemşireler günüm kutlu olsun😌

⚜️

Sabahın köründe kargalar kahvaltısını dahi etmeden yedi tane göt lalesi kankimle ölü soyan özel hastaneye adımımızı atmıştık.
Hastaneleri severdim. Ben de böyle bir psikopattım işte.
Yeni temizlenmiş fayansların gıcır gıcırlığı, buram buram ortama yayılan Bemiks kokusu, ayaklarında Crockslarıyla koşuşturan hemşireler ve doktorlar...

Ama bugün biraz tırsmıyor değildim. Bugün mevzu bahis bendim. Bugün normal muayeneye gelmiş olsam bile eninde sonunda ameliyat masasına yatacaktım ve etim kesilecekti. Canım yanacaktı sonuçta.

En son Jeongin hastalandığında hep beraber hastaneye gelmiştik. Kalçasından Penisilin yediği için zırlamıştı ve götümüzle gülmüştük.
Başkasının canı yanarken dalga geçmek çok kolaydı. Ama iş kendime gelince hiç eğlenceli olmamıştı.Kendi kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum ama yanımdaki beş para etmez kankalarım bana hiç yardımcı olmuyordu.

Ameliyatta etimin kesilmesinden daha çok korktuğum şeyse narkoz etkisindeyken söyleyeceklerimdi. Hıyar tayfası bunları videoya alıp bana şantaj yapacaklardı eminim.
Chan abim bana destek verircesine elini omzuma attığında ben de elimi onun beline attım ve doktorun kliniğini aramaya koyulduk.

Plastik Cerrahi kliniğine geldiğimizde duvardaki doktor tabelasında onun adını araya araya yürürken kapının önündeki ördek dudaklı teyzelerden doğru yere geldiğimizi anlamıştık.

Burada bir sürü oda vardı ve hepsi Plastik Cerrahi doktorlarınındı. Ama en uzun kuyruk Lee Minho'nun odasının önündeydi.
Bir kez daha doğru bir karar verdiğimi anlamıştım.

"Şuna bakın bu adam baya tercih ediliyor. Neredeyse diğer cerrahların kapılarında kimse beklemiyor."

Chan abimin dediğiyle iç sesim uyum gösterirken az da olsa iyi hissetmiştim.

"Saniyeler içerisinde bunağınla tanışacaksın. Hazır mısın canım?"

Hyunjin'e göz devirdim.

Diğerleri pis pis sırıtırken ben yerimde duramıyordum. Sebebi belli olmayan bir şekilde gergindim ve ellerim aşırı terliyordu. Halbuki daha sadece muayene olacaktım ve konuşulacaktı.

Felix, "Minhyuk senin kasayı görünce kalp krizi geçirecek olum." Dediğinde çenemi yukarı kaldırıp bilmiş bir tavır takındım.

"Bu kasayla ona geri döneceğimi sanıyorsa yanılıyor. Ciğerci kedisi gibi peşimde dolandırıcam onu. Görecek o."

Changbin kafama vurdu.

"Süründüreceksin yani. Aferin lan sana. Ben de yeni kasanla o salağa koşa koşa gideceksin sanıyodum. Sandığım kadar salak değilmişsin."

Mızmızlandım.

"Elin de amma ağır hayvan."

Kapının açılmasıyla Felix içeri başını uzattı. Ben de o tarafa dikkat kesilmiştim. O kadar kalabalıktı ki bir türlü içeriyi göremiyorduk.

Dışarı çıkan orta yaşlı bi kadından sonra sekreterden ismimi duymamla kalbim hızla atmaya başlamıştı.

"Han Jisung."

Terli ellerimi cebimden çıkardım ve arkamdan mübarek ordumla gazaya yürür gibi doktorun odasına daldık.

"Yalnızca hastanın kendisi gelsin."

İçeriden genç bir ses bize seslendiğinde olduğum yerde durdum ve çocuklara döndüm.
Buna içten içe sevinmiştim. Çünkü eğer içeride korkudan ağlarsam bunu kimse bilmeyecekti.