Muhteşem Yüzyıl - Cadının Soyu

0.2 Hasodabaşı İbrahim

Çok gerekli kontroller(!) yapıldıktan sonra kalacağımız alana geldik. Yer yatağında yaklaşık 30 kişi yatacaktık, arada boş bir alan ve onun karşısında bir 30 kişilik alan daha vardı. 60 tane kızı küçücük yere sığdıran kişiye içimden lanetler okuyarak, bana verilen geceliği giydim. Nova geceliğin tarzını beğenmeyince büyüyle değiştirmeye çalışmıştı, son anda durdurmuştum. Gerçekten tek derdimiz geceliğin tarzı mı? Neyse, o da giyindikten sonra yan yana olan yataklarımıza uzandık.

"Cass, sence buradan çıkabilecek miyiz?" Diye sordu Nova.

"Hiç sanmıyorum, ama buradaki herkesin bizim sözümüzün emir olduğunu günleri göreceğini biliyorum."

"Umarım bu bir tahmin değil kehanettir, Cassandra." Diyerek arkasını döndü.

Uzun zamandır gördüğüm tek bir kehanet vardı, ancak Nova'nın bundan haberdar olması onu sadece daha çok asileştirirdi. Bu yüzden söylemek yerine ben de arkamı dönerek uykuya dalmaya çalıştım.

"Kızlar, kalkın tembellik etmeyin! Bugün Hünkarımıza eğlence düzenlenecek ve aranızdan bazı kişiler Hünkarı eğlendirmek için dans edecek. Bu kişileri ise Hasodabaşı İbrahim Paşa seçecek. Paşamız birazdan burada olur, kalkın ve eşyalarınızı toparlayın. Seçilen cariyeler hamama gönderilip hazırlanacak, kalanlar ise eğitime girecek ve temizlik yapacak." Dedi daha önce görmediğim bir kadın.

Hiç temizlik yapacak halim yok, o yüzden burada kalacağımı zannetmiyorum. Hünkar'ın karşısına çıkmalı ve onu etkim altına almalıyım. Ben düşünceler içindeyken, İbrahim Paşa dedikleri adam içeri girdi.

"Kızlar sıraya geçin." Dedi adının Daye olduğunu öğrendiğim kadın.

Sıraya geçtiğimizde İbrahim Paşa hepimizin üzerinde gözlerini gezdirmeye başladı, o da yakışıklıydı aslında. Neyse, hedefimden sapmayacağım, Paşa'yı da Nova için ayarlayabiliriz.

Paşa beni, Nova'yı, Alexandra'yı ve tanımadığım bazı cariyeleri seçtikten sonra dışarı çıktı. Seçilmek için Paşa'yı etkilemek zorunda kalmadığıma çok da şaşırmamıştım. Hamama gidip yıkandıktan sonra kıyafetlerimiz seçildi ve sonunda hoş bir şeyler giyebildik. Ben Koyu yeşil bir elbise giyiyordum, Nova ise bej bir elbise giymişti. Alexandra'ya baktığımda ise ateş kırmızısı giymiş olduğunu görmüştüm, gözlerinde beni çok rahatsız eden bir zafer pırıltısı vardı. Ayrıca baştan aşağı kırmızı olmak o kadar asil görünmüyor, üzgünüm Alexandra.

Hünkarın bulunduğu salondan içeriye adımımı attığımda, kafamı eğdim ve selam verdim. Diğerleri de aynı şeyi yapmıştı, ancak ben bir anlığına kafamı kaldırıp gözlerinin içine baktım. Sinirlenmiş görünmüyordu, bize söylenenin aksine. Hatta hoşuna gittiğini bile düşünebilirdiniz.

"Kızlar, dans etmeye başlayın." Dedi Sümbül Ağa.

İstediğiniz dans olsun, dedim içimden. Neyse ki Nova ve ben yıllardır dans ediyorduk, şanslı olduğumuz konudan soru geldi diyebilirim.

Aradan geçen yaklaşık iki saatin sonunda, önüme mor bir mendil düştü. Başarmıştım. Planım büyüye ihtiyaç duymadan ilerlemeye başlamıştı bile. Bu kadar çabuk olacağını düşünmemiştim açıkçası. Mor mendili aldıktan sonra önünde eğilip beni bekleyen kalfanın yanına gittim. Tekrar hazırlanıp Hünkarın odasına girmem gerekiyordu, bunun için beni sürükleyen kalfaya sesimi çıkartmadan ilerledim. Tekrar giyindikten sonra Sultan Süleyman'ın odasına doğru ilerlemeye başladık. Biraz ilerledikten sonra Nova'nın İbrahim Paşa ile konuştuğunu görmüştüm, benden hızlıydı. Kafamı yok artık der gibi sallayıp ilerlemeye devam ettim.

"İçeri gel Hatun." Dedi Sultan Süleyman.

Başımı kaldırmadan içeri ilerledim. Daha sonra cariyelerin yapmaya cesaret edemediği bir şeyi yapıp kafamı kaldırdım.

"Benim adım Cassandra Hünkarım. Kırım'dan buraya getirildim, sizin için." Dedim cilveyle, önemli olan sadece güzellik değil aynı zamanda davranışlardı.

Önce şaşırdı, sonra ise memnuniyetle baktı, sanırım sözünü beklemeden konuşmamı beklemiyordu. Üzgünüm Süleyman, hiç bir erkeğin baskısı altında kalmayacağım, Yedi Cihanı yönetsen bile.

Yatağına ilerlediğim sırada, kapı açıldı.

"Hünkarım, Mahidevran Sultan Hazretleri saraya geldiler."