Zamanin kırıldığı ve insanların sarsildigi bir günde yeryüzüne silahlara bürünmüş bir melek indi. Insanlar o yaklaşana kadar sevinç çığlıkları attılar ta ki melek onlara yaklaştıkça. Insanlar başlarına gelen felaketin üstüne kara meleği bakarak Allaha isyan ettiler. Kaçak saklanicak yerler aradılar. Onların boşa çabalarını ve korkularını gören melek burukça gülümsedi ve konuşmaya başladı "Neden benden kaciyorsunuz! Ben hala o hayalkerinizde duslediginiz o güzel meleğim. Önceleri size gelmemi isteyen sizler neden kaciyorsunuz" meleğin üzüntü dolu sesi insanların vicdanını sizlatirken ,orta yaşlarda bir adam konuşmaya cesaret etti "A-Ama senin kanalların bedenin siyah. B- Biz de haliyle korktuk. O an kimse meleğin varlığına bu kadar alışan adama hayret edip onayladilar o zaman melek sesini biraz daha yükseltti "Niçin içi kara olanlar yerine neden dışı kara olanlardan kirkuyirsunuz. Bu nasıl normal olabilir "meleğin gözlerinden siyah gözyaşları aktı "Neden bedenimi ve kanatlarimi kirletip siyaha boyanlardan korkmuyorsunuzda neden benden kirkuyorsunuz "diyip ağlama devam etti. Melek insanların utanç içinde başını önlerine egmeykten başka birşey yapmadiklarini görünce "Boyun etmekten vazgrcmezseniz zaman bir çok defa Kırılıcak "dedi ve tekrar gökyüzüne yükseldi .
Zaman tecavüzün başladığı gün başladı. Insanlar sustukca. Biz sustukca zaman binlerce kez kırılıcak.Son kırılma yasadiginda yeryuzunde tek beyaz kanatlı tek melek kalmiycak
