Hayatta beni geri planda tutan tek şey.Onume gelen tüm fırsatları, mutlulukları ve şansı kendi ellerimle fırlatıp attım. Nasıl desem değersiz biri olarak gördüm kendimi ve insanların beni şekillendirmesine izin verdim ta ki şekillenecek bir ben kalmayan kadar. Nasıl bilmiyorum ama bana yapılan ihsnetlere bile sustum sanırım hem kendimden hem insanlardan korktum. Şimdi ki gibi. ..Sadece bir kaç gün önce gecmisime baktım orda benden kalan son izler vardı .Onlara ya şimdi sahip çıkmalıyız ya da ruhumun arafta olmasına izin vericektim. Korkarakta olsa toplamaya çalıştım.Topladim ancak en zoru bu izleri cesurca tasimakti zorda olsa basarmaya çalıştım. Değişmeye çalıştım. Korkuyorum ama bilmiyorum sanırım bu iyi ....Bilmiyorum
