Başka bi' evrende, en güzel hâlinle ✨

~ 1. Bölüm ~

* Ayşeden *

Bugün yeni hayatımın ilk günüydü. Ailemi arkamda Düzce' de bırakıp, İstanbul'a kariyerim için gelmiştim. Bugün ilk iş günümdü. Bu şehirde tutunmam için ilk adımımdı. Bu hikayede yanımda çocukluk arkadaşım Özlem de vardı. Beraber yeni bir hayata yol açtık. İki yıllık radyo televizyon bitirdikten sonra İstanbul'da bir ajansta menajer asistanı olarak çalışmaya başlayacaktım. Bu yüzden ayakta bir şeyler atıştırıp sabah erkenden evden çıktım. Ajansa geldiğim de çok şaşırdım. Beklediğimden daha kalabalık ve büyüktü açıkçası. Herkes telaş içinde ordan oraya koşuyordu. Girişteki görevliye Hanzade Hanım' ın odasını sordum. Hanzade yaninda çalışacağım menajerin adıydı. Çok tatlı, orta yaşlarda evli bir kadındı. Sonunda odasını bulmuştum. Beni güler yüzle karşıladı. Daha sonra CV' me tekrar bakıp bana bir kaç soru sordu ve kurallarını anlattı. Biraz sert kuralları olsa da anlaştık. Bugün için bana izin verdi ve ajansı gezip eve dönmemi söyledi. Yarın işbaşı yapacaktım. Ajansı gezmeye başladım. Koridorun sonunda ki kostüm odasına girdim. Birden karşımda üstü çıplak, esmer tenli bir erkek gördüm. Hemen arkamı döndüm ve :
- Bakmıyorum giyinebilirsin, dedim.

Bana :
- İstersen bakabilirsin önemli değil, dedi.

Ben de hafif sinirli bir tavırla :
- Ne münasebet canım niye istiyim, dedim.

Daha sonra burası kostüm odası olduğu için çocuğa dönerek :
- Siz kostüm görevlisimisiniz diye sordum.

Şaşkın bir tavırla bana yaklaştı :
- Sen beni tanımıyor musun? diye sordu.

Ben de burada daha yeni olduğumu kimseyi tanımadığımı söyledim.
Daha sonra kıs kıs gülmeye başladı sebebini bilmiyordum ama nedense bende gülüyordum. Burada naptığımı sordu bana. Ben de ajansı gezdiğimi söyledim. Bunu duyunca kolumdan tuttu ve gel benle dedi. Beni ajansın terasına getirdi. Burda oturup biraz sohbet ettikten sonra. Terasın yaklaşık iki metre yüksekliğindeki duvardan atladı ve sonra benim de atlamamı istedi. Kısa yoldan ajanstan çıkmanın yoluydu bu. Biraz korksamda beni tutacağına söz veridiği için atladım. Atlarken ona doğru düştüm ve ellerimi göğsüne dayadım. O da duvara yaslanmıştı. Birbirimize çok yakındık nefesini hissediyordum. Uzun süre anlamsız bakıştıktan sonra toparlandık ve bana :
- Sen önden git beraber gidersek dikkat çekeriz, dedi.

Neden böyle dediğini sorduğumda bana yakında anlarsın dedi ve sırıttı. Daha sonra yürümeye başladım, arkamı döndüğümde beni izliyor ve gülüyordu. Eve tek gitmek istemediğim için Özlem' in şirketine uğradım ve onunla beraber eve doğru yürümeye başladık. Özlem' e bugün olanları anlattım. Ve tabi o çocuğu. Gülmeye başladı ve bana yakışıklı mıydı gibi sorular sordu. Bir anda durdum karşımda tabelada onu gördüm. Bugün ki çocuğu çok şaşırmıştım. Özlem' e dönüp o çocuk buydu, dedim. Neeeğ diye çığlık attı, sen Yiğit Poyraz' la beraberdin ve selfiesiz mi döndün. Aşkın Büyüsü dizisinde oynuyor. Gerçekte de bu kadar yakışıklı mı ? gibi saçma sapan birsürü soru sordu bana. Eve gidene kadar sorularına devam etti. Onun oyuncu olduğunu öğrenince moralim bozulmuştu, belki aramızda bir şey olabilir diye düşünmüştüm ama şimdi bu imkansızdı. Eve gelir gelmez pijamalarımı giyip yatağıma geçtim. Özlem' in bahsettiği dizinin ilk bölümünü izlemeye başladım. Ona karşı hislerim daha da güçlenmişti, diziyi izlerken uykuya daldım. Sabah erkenden kalkıp ajansa gittim. Hanzade Hanım'ın odasına gidip günaydın dedim.
Hanzade : Sabahları senden ilk duymak istediğim şey günaydın değil Ayşe , Hanzade Hanım buyrun kahveniz olsun.