KRALİÇEM OLURMUSUN?

sen olmadan asla

Yeniden merakla camdan dışarıyı seyretmeye başladım. burası gerçekten annemin dediği gibi, zengin ve ayrıcalıklı bir kasabaydı ama bana çok tuhaf esrarengiz bir havası var gibi geliyordu. bunu kalbimde hissediyordum burası gerçekten garip bir yerde görebildiğim tek şey yol boyu dizilmiş ağaçların arasına gizlenmiş bizimkine benzeyen malikanelerde .okulun zenginlerden ibaret olduğunu söylerken haklılardı sanırım bu sırada halen ailemin arabasında olmaktan ötürü kendimi kötü hissetmiştim. eminim bu zengin öğrencilerin hepsinin kendi arabaları vardı artık benimde kendi arabamı kullanmamın zamanı gelmişdi çok pahalı olması önemli değil de sürekli ailemle seyhat etmektense ucuz bir arabaya binmeyi tercih edebilirdim. kısa süre önce on yedime basmıştım kursa gitmiş ve ehliyet almak için hak kazanmıştım artık bir arabam olmalıydı ama nasıl bir şey olacağına henüz karar vermemiştim geçtiğimiz her cadde güzel ve büyük evlerle doluydu bu inanılmazdı sonunda kasabanın merkezinde varmıştık baktığım yerden okulu görebiliyordum çok büyüktü.bir şotoyu benziyordu ve çok zarifti beyaztaş bir binaydı çatısı da aynı yeni evimizdeki gibi maviydi.büyük ana binaya, aynı tarzda küçük binalar çevrelemişti

    okulun ön kapısına ulaşmıştık bir süre birinin gelip kapıyı açmasını bekledik tüm bunlar bana garip geliyor du daha önce hiç devlet okuluna gitmemiştim ailem bugüne dek beni hep kolejlere göndermişti park yerinde pek kimse yoktu bir yada iki tane öğretmen var dı henüz hiç öğrenci görmemiştim.

   okula giderken ailemi takip ettim kapılar çok büyüktü. kapıları geçmemiz için açan insanlar vardı. koridorlarda büyüktü bu kadar büyük olduklarını inanamıyordum herşey çok garipti en sonunda koridorda birkaç öğrenci görebilmiştim okul formaları çok zarif di benim için diğer her şey gibi daha zarif görünüyor- lardı kızların dizlerine kadar inen mavi elbiseleri vardı omuzlarından büzgülüydü. beyaz dantelli yakaları ve düz siyah ayakkabıları var dı erkeklerin forması smokin gibiydi.bu okulda herkes güzel ve zengin görünüyordu. bana baktıklarını hissediyordum ve bu huzursuz ediciydi  hepsinden çok farklı görünüyordum yeniden başka bir büyük kapıya geldik babam kapıyı tıklattıktan sonra onların arkasından içeri girdim büyük ışıltılı bir odadaydık. koyu mavi halı ve tavandan sarkan büyük avizeler vardı odanın mobilyaları çok seçkin görünüyordu en büyük çalışma masasının üzerinde bir paket vardı ve bir kadın oturuyordu.

     "gizem peri aydın?" diye sordu.

     "lütfen sadece peri diyin" dedim saygıyla.

    " seninle tanışmak büyük zevk ben maria normalde okul müdürü ile tanışman gerekiyordu fakat kendisi iş gezisinde olduğundan birkaç hafta okulda olmayacak.İşte okul forman burda"dedi ve kalkıp bana paketi uzattı.

   teşekkür ederek formamı aldım fakat bu az önce gördüklerimden farklıydı bu koyu kırmızıydı ve üzerinde birkaç aksesuarı vardı elbise- nin yanında birde bej taytlar bulunuyordu.

   " eğer sıkıncası yoksa sınıfla  tanışmanı ve arkadaşlarını görmeni istiyorum zaten okulun bitmesine bir saat kadar kaldı ve yarında okullar sizler için tatil son sınıflar için düzenlenecek olan kasabı nın geleneksel bolası var dilersen onu katıla bilirsin dedi" dedi maria

   "elbette bunu o da çok ister" dede babam; benim hiç istekli olmadığımın farkındaydı.

    " mükemmel o halde şuradaki odada üzerini değiştirebilirsin sonra sana eşlik ederim"dedi maria , soldaki odayı göstererek. ona yeniden teşekkür ettim fakat bu kez hiç içten değildim.

    odaya girip kapıyı arkamdan kapattım. derin bir nefes alıp kapıya dayandım jimnastik odamda olmak istiyordum ya da büyük küvetinde banyo yapmak... fakat sanırım bunun için biraz beklemem gerekecek duvardaki saate baktım saat ikiye geliyordu o halde okulda geçirmem gereken tam bir saatim var dı ben yarın tüm gün evinde olabilirdim o baloya katılmak niyetinde değilim nasılsa.

    kıyafetlerimi çıkarıp kırmızı elbiseyi giydim elbise uzun du ve dizlerimden aşağı sarkıyordu altına tayt giydim biraz darda fakat bunun sebebi daha önce hiç giyilmemiş olmasıydı şanslıydım kalçalarım biraz elbiseyi kaldırmıştı yoksa etekleri topuklarıma kadar inecekti ayakkabılarımı giydim ve koyu kırmızı saç bandı mı taktım. odada hiç ayna yoktu bu yüzden nasıl gördüğümü bilmiyordum camdaki yansımama baktım fena sayılmazdı elbette eteğin daha kısa ve rahat olmasını tercih ederdim fakat o zaman okula uygun zengin bir prenses gibi görünmeyecektim. üzerimden çıkar diye kıyafetlerimi çantama koydum ve dışarı çıktım babam oturmuş bazı formları imza atıyordu.maria da onları bekliyordu.

   "güzel görünüyorsun" dedi annem, gözleri parlıyordu.

  " daha önce de aynısını söylemiştim ve herkez bana bakmıştı" dedim okula girerken bana bakan öğrencileri hatırlamıştım.

  annem gülümseyip gözlerini devirdi.maria çoktan kalkmış beni götürmek için bekliyordu "sana sınıfını göstereceğim dolabın yarın hazır olacak zaten kitaplarını da sonraki gün alırsın yarın okuldan sonra rahatsın" dedi maria bana yolu gösterirken.

     'bu iyi bir şeymi diye düşündüm?' benimle bu şekilde ilgilenmesinden hoşlanmamıştım sınıfa girince ne yapacaktım? kalabalığa karşı konuşmayı sevmezdim büyük ihtimalle dilim tutulucaktı bu sırada babam "merak etme herşey yolunda gidecek biz seni burada bekliyoruz işim bitince buraya gel birlikte eve döneriz " dedi güven veren tavırla.