Bu gun resim yok çünkü uzun süredir çizmiyorum. Bu sefer bir hikaye anlatmak istedim çünkü gerçek hayattaki arkadaşlarıma anlatacak cesareti bulamıyorum ancak burada konuşmak nefes almak kadar kolay geliyor.
Bu hikayem bir kız hakkında değil, ve ya saçma yaz aşklarımdan biri değil. Zaten son 3 bölümde yazdıklarımı tekrardan okuyunca ne kadar bencil olduğumu fark ettim. 3 kızı birden hala sevdiğimi yazmışım resmen. Neyse kendimin iyi bir insan olmadığını kabul ediyorum. Kimi zaman bencilim kimi zaman iki yüzlüyüm, ama herkes öyle değil mi. Bazen karşımızdakini kırmamak için, bazen gerçekten birini sevmediğimiz için.
Gelelim hikayenin asıl konusuna. Metal hastalıklar. Aslında bu konuda baya deneyimliyim, şahsen bende birsuru var ancak bu gün 2 tanesi hakkında konuşmak isterim. TSSB (tramva sonrası stres bozukluğu) ve tourette sendromu.
Bana bu teşhisler koyduğunda henüz ilkokuldaydım, çocukluğundan hatırlıyorum babam bu konuları konuşmayı sevmez, bu tür rahatsızlıkları olanlara piskolojik deli derdi. Tabiki şaka yapıyordu ama yinede dinlemesi hoş değildi. Cok şükür ailem okumuş insanlar bu yüzden uzun yıllar kendimi kabul ettirmeye ugrasmadim. Ancak bir kapı kapanırsa diğeri açılır. Bu sefer sosyal hayatımı etkilemişti. Çocuklar bazen yetişkinlerden daha kaba olabiliyor, özellikle kendilerinden farklı bir şey ve ya birisini gördüklerinde çok farklı ve bazen çok yıkıcı tepkiler verebiliyorlar.
Benim tiklerim konuşmamı engellemiyor hatta şu an daha iyiye gidiyorlar ve fazla garip hareketler yapmıyorum ancak ilkokul yıllarımda çok titrerdim ve çok ağlardım. Bazen öğretmenlerim bana kızardı, şaka mı yapıyorsun sen otur oturduğun yerde, diye bağırdıklarını dün gibi hatırlıyorum. Bu yüzden okula girmekten nefret ederdim. Okula gittiğimde neyle karşılaşacağımız farkındaydım, okul bende çok kötü etkiler bıraktı bu yüzden hayatım boyunca başarısız bir öğrenciydim. Ta ki 9.sinifa kadar. Hayatimda ilk defa beni olduğum gibi kabul eden arkadaşlarım olmuştu. Bu yüzden okul daha katlanilabilir bir hal almıştı. LGS de çalışmadığım için battım. Ancak şu an elimden geldiğince üniversite sınavına hazırlanıyorum. Neyse yine saptirdim konuyu.
Tourette sendromunun hayatıma çok kötü etkileri olmadı. Zaten diğer insanların söylediklerini pek takmadım ancak tssb oyke değildi. Beni en savunmasız olduğum yerlerden vuruyordu hep. Tranvam çok büyük bir şey degil bu bir avantaj gibi gözükebilir ancak değil. Fazla detay verip kendimi acindiriyormus gibi görünmek istemiyorum.
Aglamayi sevmem çünkü Ku küçükken bunu bir zayıflık olarak görürdüm, şimdi ise sadece birinin bana bagiracaginin habercisi gibi geliyor. Sonuç olarak aglamayi sevmiyor değil biraz korkuyorum açıkçası. Bun yuzden beni ağlarken gören birinin olmasını istemiyorum. Annem ve ya babam bile olsa. Eski arkadaşlarımla bir beni ağlarken gördü diye konuşmayı kestim.
Bu tür olayların sosyal hayatıma etkisi büyük oldu tabi. Okul gezilerinde, veli toplantılarında, aile içi olaylarda ve aklınıza gelebilecek her yerde bir şekilde etkisini gösteriyordu. Su an pisikolojik destek almıyorum. Sonumun ne olacağını da bilmiyorum. Sadece ders çalışıyorum. Başka şeyler düşünmekten kaçıyorum. Kendimce kendimi koruyorum ama bunu ne kadsr devam ettirebilirim bilmiyorum. Galiba yaşayarak göreceğim.
Tabiki bana iyi yönde katkıları da oldu. Tourette sayesinde ezberim çok iyi. Cok fazla şey hatirlayabiliriyom. Bu sayede yazılı sınav notlarım genelde iyi gelir.
○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○
Beni dinlediğiniz ve buraya kadar geldiğiniz için teşekkür ederim. Artik icimde tutamadığım bu duyguları birine anlatma gereği duydum ama dediğim gibi arkadaşlarımın beni yargılanmasına çok korkuyorum. Yeniden teşekkür ederim hepinizi seviyorum görüşürüz.
TSSB(tranva sonrası stres bozukluğu): hayatınızı tümüyle etkileyen büyük bir travna sonrası duygularınızı kontrol edememektir. Bipolar ile çok karıştırılır ancak bu tramvaya benzer olaylara verdiğiniz aşırı tepkiler iki hastalığı birbirinden ayırır.
Tourette sendromu: beyinde belli bir bölgenin çalışmaması sonucu oluşan kalıtsal bir hastalıktır. belli bir yaştan sonra ortaya çıkabilir. Genelde 11-15 yaş arası gençlerde görülür. Eylemelerinizi kontrol edememe ve ani hareketler yapmaya ve ya sesler çıkarmaya neden olur.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
online sketchbook
Short Storybu kitapa canım sıkılınca yaptığım küçük resimleri koyucam çok bişey yok eleştiri serbest yorumlarla azıma sıçabilirsiniz