Babası Tarafından Şiddet Gören, Tecavüze Uğrayan, Ailesi Tarafından Sevilmeyen, Çift Kişilikli, Bilmediği Özellikleri Olan Ve Bunlardan Kurtulamayan Bir Genç Kızın Hikayesi...
Bu:
Karanlığın Kraliçesi, Arya Kolcay'ın Hikayesi...
Bu kitap 13.05.2021...
A.C= Axel Conroy B.=Babam P= Poyraz Aşağıda anlıyacaksınız.
_____
Babam üstüme doğru gelmeye başladı. Beni kolumdan tutarak zincirlere doğru sürüklemeye başladı. Hiçbir tepki vermiyordum ama, gözlerim bana ihanet ederek yaşlarını akıtmaya başlamıştı bile.
Sol elimi zincire bağlarken poyraza hitaben konuşmaya başladı
"Gel şunu bağla zincirlere, bundan sonra sen yapacaksın."
FML! Ben şok içinde babama bakarken. Poyraz yanıma doğru adımlamaya başladı. Bakışlarım bu sefer ona döndü.
Şok olmuş ifademi yok edip umursamaz maskemi takındım.
Sağ elimi zincire bağlarken kulağıma eğilip fısıldadı.
"Artık benimsin"deyip sırıttı. Ardından yüz ifadesini toparlayıp. Benden uzaklaştı.
İki ayağımıda zincire taktıktan sonra. Babam söze girdi.
"Evet, şimdi..."deyip işkence aletlerini karıştırdı ve birinde durdu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ben bu lanet şeye korku ile bakarken o bana eğlenir gibi baktı. Aleti boynuma takarken ben bağırıyordum.
"Yapma! Nolur! Yapma lütfen! Ben size ne yaptım ya?! allah kahretsin ne yaptım!?"
O beni dinlemiyor sadece aleti takmak ile uğraşıyordu.
Sonunda taktığında artık katıla katıla ağlıyordum.
Başım arkaya doğru eğik boynumu sızlatırken sivri uçları ise derimi deliyordu. Kanlar yavaşça içime girerken. Poyraz eline çakı aldı.
Yüzüme doğru eğildi çakıyla dudağımın sağ tarafının hemen bitimine derin bi kesik attı. kanlar ağzımı doldururken, öksürmeye başladım.
Hayır boğulmuyordum. Ama babam öyle sanıp telaş yaptı. Hayır. Benim için endiselenmedi. Ölürsem başına kalacağım içindi.
Boynumdaki şeyi aceleyle çıkartıp, kanları yere tükürmemi sağladı. Birden burnum kanamaya başladı ve gerisi karanlık...
~Axel Conroy'dan~ *~Aryanın ikinci kişiliği~*
A.C"Sonunda Saldın beni ne zamandır çıkmak için uğraşıyorum sonunda"
B."Ne diyosun lan yine"
A.c" Ah babacık, seni gördüğüme ne kadar mutsuz oldum anlatamam. Şimdi. Sizi öldürmemi istemiyorsanız. Çözün lan beni! Ben çözersem kötü olur!"
P."allah allah bak sen şuna, birilerinin dili uzamış ne dersin kırıklarını alalım mı ha? *Random*"
A.c " Bu çözmüyorum demek herhalde?"
B. "Yok canım biz ve seni çözmemek. Yha bi git şuradan. Yakmayayım yine saçlarını. Aslında uzun zamandır saçınla uğraşmıyordum ne dersin? Ha? Poyraz, yakalım mı şunun saçlarını? iyilik etmiş oluruz iğrençliği bi tık gider en azından."
A.c " Ha pardon ben size kendimi tanıtmayı unuttum. Ah, ama aryanın içeriden bağrışları dikkatimi dağıttı unutmuş olmalıyım. Peki beyler kendimi tanıtıyım. Ben, Axel Conroy.
Şimdi diyceksinizki bu delirdi. Cıks delirmedi, delirmedi. Ben gerçeğim. Beni siz yarattınız. Bu kızı aşağılayarak, üzerek, işkene ederek, taciz ederek, çok yanlış yaptınız Kolcay' lar.
Birde bu saf kız yinede sizi hep sevdi biliyormusunuz en acı olan da bu. Ben defalarca çıkmaya çalıştım, ama o sizi sevdiğini düşünerek beni engelledi. Onlar benim ailem ben onları seviyorum dedi lan! Siz ne yaptınız!? Ne yaptınız lan?! Beni, bir canavarı yarattınız. Ama ben bu kızı size yedirmem! Şimdi. Beni çözmüyor musunuz?! Öyle olsun günah benden gitti lan! Ecelinizi siz yarattınız, şimdi kucaklayın hadi bakalım!"
Arya"Dur! Axel, lütfen, dur! Bak zaten kurtulmama az kaldı! Yapma yoksa kendimi öldürürüm!"
A.c " Yapamazsın arya! Şimdi sus artık savunma bana o pislikleri!
Eh artık güçlerimi gösterebilirim sonuçta artık var olmayacaksınız! Görsenizde birşey olmaz!"
~Benden~
Poyraz ve babası korku dolu gözlerle yerden hafif havalanmış, gözleri bembeyaz parlayan, Arya yani Axel' e bakıyorlardı. Birden demirler parlayarak yere düştü. Axel, poyraz ile babasına doğru havada süzülmeye başladı tam önlerine geldiğinde sağ elini kaldırdı. Bu hareketi ile beraber işkence masasından 2 tane kesici alet havalandı. Poyrazla babası kaçmaya çalıştı fakat hareket edemediler.
Kesici aletler, tam ikisinin kalbine girecek iken, Axelin yani şuan bedenine geri dönmüş olan arya'nın bedeninde mide ile böbrek kısmına girdiler. Bu olanları kapıdan seyreden Deniz şaşkınlıktan bayılmak derecesine gelmişti.
Deniz, arya'yı severdi aslında ama babası onu Arya'yı savunduğu, koruduğu için dövmüştü bir ara. O günden sonra Arya soğuk davranmış ona, kendisini umursamamasını söylemişti. Deniz her ne kadar itiraz etsede, işleri dahada kötüleştireceğini bildiği için seyredip sessizce göz yaşı dökmek ile yetindi.
Sonunda kendini toparlayınca yerde zorlukla nefes alan, kanları yerde birikinti oluşturan aryanın yanına çöktü. Başını dizlerine yerleştirdi.
"Ambulansı aramanıza çabuk!" derdemez poyraz transtan çıkmış gibi kendine gelerek telefonnunu çıkarıp ambulansı arayıp evi tarif ettti.
Babası ise sırıtarak "Umarım ölürde kurtuluruz" deyip. Odadan çıktı.
Poyraz'ın ise gözlerinde bir nebzede olsa. Pişmanlık kırıntıları vardı. İşlerin böyle olucağını düşünmemişti.
