2014
"Hayır ölme bekle olamaz ağır yaralı. Ben bilerek basmadım ama üzgünüm minik karınca şimdi seni iyileştireceğim." Minho hyung'un arkadaşları ile buraya doğru geldiğini gördüğümde yaprağa sardığım karıncayı ağacın kenarına bırakıp hyung'ıma doğru koşmaya başladım.
"merak etme minik karınca sonra geleceğim söz."
Ellerimi kocaman açıp Minho hyung'un boynuna sarıldım. O ise her zamanki gibi beni itmeye çalışmıştı. "Jeongin üstüme çıkmamanı sana daha öncede söylemiştim." o beni ittikçe ben ona daha sıkı sarıyordum kollarımı. "Minho hyung huysuzun tekisin ama çok tatlısın sana sarılmaya doyamıyorum."
Canım hyung'ım tüm gücü ile beni ittiğinde yere düşmüştüm "birdaha bana sarılma jeongin."
o arkadaşlarını alıp giderken bende arkasından bağırdım. "Seni seviyorum lee minho." ona hitap edişime gülüp "Bende kendimi seviyorum yang jeongin."
Minho hyung ile ilişkimi seviyorum diğerleri gibi değil özel diğer insanlar ona sarıldığında sahte bir sırıtmasını suratına takıp karşılık veriyor. Ama ben ona sarıldığımda gerçekten gülüyor suratına bakarsanız rahatlıkla anlarsınız, gözlerinin içi gülüyor. Ama kahkaha attığını hiç duymadım arkadaşları ile hiç kahkaha atıp gülmüyor. Onun özel kahkahasını ilk ben duymak istiyorum.
Her ne kadar huysuz moruğun teki olsada minho hyung'ımı seviyorum.
...............................................
umarım seversiniz ne diyim kendinize iyi bakın muah <3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
jeongho
Fanfiction"üzgünüm kime aşık olabileceğimi seçemiyorum hyung." bölümler çok fazla ara ile yükleniyor. -daisy
