Kerem doğumhanenin kapısında bir taraftan heyecan ve bir taraftan endişe içinde beklemeye başlamıştı içinde tarif edilemez bir korku vardı . Dakikalar saniyeler yıl misali geçiyordu onun için ve o ânlık telaş ile de kimseye haber vermemişti . Nefessiz bir şekilde gözünü kapıya dikmiş sadece oraya bakiyordu çaresiz ve ne yapacağını bilemez hâlde .
Saatler sonra doktor çıktı ve Kerem hemen yanına gitti doktorun
Kerem : Doktor bey Hande iyi dimi lütfen iyi olduğunu söyleyin lütfen
Doktor: Erken doğum olduğu için bebeği kuveze aldık zor bir doğum oldu ve Hande Hanım i da uyutuyoruz şimdilik ama bebeğin durumu iyi açıkcası Hande Hanım için iyi şeyler soyliyemiyeceğim .
Kerem : Ne demek oluyo bu
Doktor: Bekleyip görücez Hande Hanım ın durumu zamana bağlı uyanmasıni bekliycez.
Kerem e birden keder çökmüştü ve içini bir ânda Hande yi kaybeyme korkusu sardı şu zamana kadar ona doyamamışken onsuz artık bir saniye bile geçirmek istemiyordu.
Daha sonra Gamze ve Caner gelmişlerdi saatler sonra haber vermisti Kerem onlara çünkü dayanamıyordu bu acıya ve kendini suçluyordu
Kerem , Gamze yi görür gormez birden ona sarılip ağlamaya başladı ve Gamze korkmuştu Kerem i o hâlde görünce
Gamze : Ke kkerem kerem lütfen lütfen bana Hande iyi de lütfen iyi dimi Hande
Kerem : Gamze ... Gamze ben özür dilerim onun hayatına girdiğimden beri hep acı verdim ben ona şimdi de
Gamze : Şimdi de derken KEREM NOLUYO İYI DIMİ HANDE
Kerem : Yoğun bakıma aldılar ve uyutuyolar erken doğum yaptı ve doktor zor bir doğum olduğunu soyledi
Caner : Peki bebek . Bebek nasıl
Kerem : Onu da kuveze aldılar . Allah beni kahretsin hepsi benim yüzumden oldu
Caner: Kerem kendini suçlamayı bırak bak şimdi Hande nin de çocuklarinın da sana çok ihtiyacı var eğer sen böyle güçsüz davranırsan onlara güç olamassın lütfen Kerem kendine gel onalrın sana en çok ihtiyaçlari olduğu zaman
Kerem : Korkuyorum Caner onlara birşey olmasından korkuyorum
Gamze : Onlara hiçbir şey olmayacak hem sen tanımiyo musun Hande o çok güçlü
( burayi göz yaşlarini silerek ve tebessüm ederek söyler )
Kerem : Elbette elbette biliyorum ama
Gamze : Aması falan yok bundan sonra sizi hiçbir şey mutsuz etmiycek anlaşıldı mı ve bundan sonra göz yaşi yok buna asla izin vermiycem
Kerem : Iyi ki varsınız ... Siz de olmasanız ne yapardım ben
Caner : Düşünme öyle
Gamze : Hande yi görebiliyo muyuz
Kerem : Yoğun bakıma şu ân kimseyi almıyolar .
Gamze : En azından pencereden baksak
Kerem Gamze ve Caner odanın penceresi önünde durular ama Kerem bakamaz içeriye içinin dayanamayacağını bilir çünkü onu bu halde görmek ölümdur onun için
Kerem sonra biraz uzaklaşır pencerenin önünden ve yanına Caner gelir
Caner : Kerem napıyosun burda senin güçlü olman lazım biliyorum çok zor bir sey bu hepimiz için en çok senin için ama güçlü durman lazım .
Ayrıca sen hâlâ gitmedin dimi yanına
