รักวุ่นวาย....ของนายต่างภพ

ฝัน ิ

เจ้าชายราชัน

ผมนั้งคิดถึงแต่เรื่องของผู้หญิงที่เจอที่ทุ่งหญ้าเธอมองผมแปลกและการแต่ตัวของเธอเองก้อด้วยตั้งแต่เกิดมาผมยังไม่เคยเห็นการแต่งตัวแบบนี้มาก่อนเฮ่อ!ยิ่งคิดยิ่งเครียด
'ไม่เคยมีสตรีนางใหนว่าเราบ้ามาก่อนแล้วนางเป็นใครกันเล่าเหตุในถึงได้มาว่าเราบ้าและมองเราแปลกๆอย่างนั้น'

ผมได้แต่คิดในใจ

ไปนอนดีกว่า

นานา

'ผู้ชายคนนั้นเป็นใครนะทำไมถึงได้แต่งตัวประหลาดแบบนั้นแต่งตัวอย่างกับหลุดออกมาจากโลกนิยาย เฮ่อ!!แล้วชั้นจะทำยังไงกับพล็อตนิยายเนี้ย'

หลังจากที่ส่งพ่อกับแม่ที่สนามบินเสร็จแล้วชั้นก้อกับมานั้งคิดเรื่องที่เจอผู้ชายท่าทางแปลกๆที่ทุ่งหญ้า

อ่า!!คิดออกแล้วเราใช่ผู้ชายคนนั้นเป็นแบบในเรื่องดีกว่าคิค

.

.

.

.

.

.

เฮ่อ~~กว่าจะคิดโครงเรื่องออกนี้ก้อดึกแล้วด้วยนอนดีกว่าหาว

ร่างบางเดินออกจากโต๊ะคอมก่อนที่จะเดินไปนอนที่เตียง

.

.

.

.

.

.

เอ๋!!ที่นี้ที่ไหนเนียทำไมมันดูใหญ่โตอย่างกับวังโอ๊ย!!ยัยนานาแกอยู่ที่ไหนเนี้ย

"เจ้าเป็นใครกันเหตุใดเข้ามาในห้องของเรา"

"ห่ะ!!เดี่ยวๆๆที่นี้ที่ไหนนะ"

"ที่นี้คือห้องนอนของเราเจ้าเข้ามาได้ยังไง เอะ!เจ้าคือสตรีที่เจอที่ทุ่งหญ้าเหตุใดเจ้าถึงเข้ามาในห้องของข้า"

"นายพูดอะไรของนายพูดธรรมดาก็ได้"

"เจ้าพูดอะไรของเจ้าเราก้อพูดธรรมดาของเรา"

"เดี่ยวก่อนนี้พ.ศอ่ะไร"

"25xx"

"ห่ะ!!เป็นไปไม่ได้ฉันต้องฝันอยู่แน่ๆ"

"เจ้าเป็นไป"

"ที่ที่ฉันอยู่คือปีพ.ศ2558"

"เจ้าหลอกเรารึ"

"ไม่ฉันไม่ได้หลอกนายตอนนี้ฉันต้องฝันอยู่แน่ๆเลยตั้งสติสิยัยนานา"

ม๊ายยยยยยยยเจรงงงงงงงง

ตอนนี้ฉันอยู่ที่ไหนนนนนนนนนนนนนน.

.

.

.

.

.

.