"นานาลูกกินข้าวได้แล้ว"
"ค่าาาแม่หนูยังคิดเนื่อเรื่องของนิยายไม่ออกเลยค่ะ"
"ลงมากินข้าวแล้วค่อยลงเปลี่ยนบรรยากาศอาจคิดออก"
"ค่าาาแม่"
ฉันลงไปกินข้าวกับแม่เสร็จแล้วขับรถออกไปแถวทุ่งหญ้าใกล้ๆบ้านที่นี้บรรยากาศดีมากมันทำให้ฉันคิดอ่ะไรเรื่อยเปื่อยจนหลับ
_______________________________________
.
.
.
.
.
.
.
"องค์ชายพระองจะทรงไปไหนพะยะค่ะ"
"เราจะไปขี้ม้าที่ทุ่งหญ้าพวกเจ้าไม่ต้องตามมา"
"แต่ว่า.."
"หรือพวกเจ้าจะขัดคำสังเรา"
"หามิได้พะยะค่ะ"
"ดี ! เราไปล่ะ"
องค์ชายราชันทรงควบม้าตัวโปรดทยานไปที่ทุ่งหญ้าที่พระองทรงมาขี้ม้าเป็นป่ระจำ
_______________________________________
.
.
..
.
.
.
.
.
.
อานี้ฉันหลับไปหรอเนี้ย
โอ๊อย!!!ลืมเลยว่าต้องเขียนพล็อตเรื่ิงทำไงดีเนี้ยเฮ่อ
"เจ้าเป็นใครกันแล้วเจ้ามาที่นี้ได้อย่าง"
"ขับรถมาแล้วนายเป็นใคร"
"เราคือเจ้าชายราชันทายาทอันดับ1ของที่นี้"
"นายบ้าไปแล้ว"
"บังอาจ"
อะไรของหมอนี้นะแต่ตัวแปลกยังมาบอกอีกว่าตัวเองเป็นเจ้าชาย
ปันยาอ่อนที่สุด
.
.
.
.
ถ้าไม่สนุกต้องขอโทดด้วยค่ะ
ESTÁS LEYENDO
รักวุ่นวาย....ของนายต่างภพ
De Todoนิยายเรื่องนี้เป็นนิยายฝึกเขียนโปรดให้ข้อติชมเพื่อนำไปแก้ไขให้ดีขึ้นด้วยนะค่ะ