ŞEBSEL YENİ BEN

5.bòlüm

not:bügün benim doğum günüm.:) normalde benim hediye almam gerekiyordu ama bbuy bölüm benden size hediye olsun iyi okumalra:

------+++++------++++++------+++++-----+++++--------++++++--------++++++--------+++++------------+++++

"biz babanla diyoruz ki artık evlenmenin vakti gelmedimi?

Şebnem tam konuşup herşeyi anlatacakken selim bi kahkaha attı ve şöyle dedi:
"hayatım gel biz bi mutfağa gidelim"

Selim sinirden kıpkırmızı olmuş şebnem i elinden tuttuğu gibi mutfağa getirdi.şebnem sinirle konuşmaya başladı:

"ya sen kendini ne zannediyodun ya?ilk bi kaçırmalar sonra evlenme mevzuları falan ne oluyoruz? bi havalar bi intikam çemkirmeleri falan sen kendini ne zannediyosun?"

Selim sinirle elini saçlarından geçirdi ve konuşmaya başladı:

"annemle ve babam bana hiç güvenmiyonmular.onlar için hergün başka bi kızla gönül eylendiren biriyim.o yüzd-"

Şebnem selim in sözünü kesti ve söylenmeye başladı.

"öylesin çünkü gerizekalı"

Selim artık çok sinirlenmişti:

"şebnem sòzümü kesme ve dinle,annemler seninle düzenli bi ilişkimiz var sandılar.o yüzden çabucak evlenmemizi istediler."

Şebnem söze atıldı:

"selim saçmaladığının farkındasın değilmi?bugün beni kaçırdın şimdide benimle evlenmi diyosun?"

Selim şebnemin kararını değiştirecek bişey söyledi:

"abinden intikam falan almayı bırakıcam benimle evlenirsen."

Şebnem bu cUmle üzerine sustu.selim devam etti.

"ve bu zaten 3 aylık bi evlilik olucak,sadece ben aileme evlenebileceğimi kanıtlamı§ olucam,ayrıca elimin altında tonlarca adam var istediğim zaman  abini gebertebilirim."

Şebnem sustu evet sadece sustu abisini canından çok seviyordu bu yüzden kabul etmek zorundaydı kısık sesle şöyle dedi:

"tamam"

Selimin yüzüne iri bir gülümseme yerleşti.sonrada şebnemi salona götürdu ve konuşmaya başladı:

"annecim babacım biz şebnemle evlenmeye karar verdik"

selimin anne ve babası çok mutlu olmuşlardı.şebnemse yalan bir gülümseme takındı yüzüne.şebnem in düşüncelerini selim in annesi böldü.

"e ozaman düğün alışverişine yarın başlayın."

şebnem tekrar yalan bi gülüğmsemeyle başını salladi.bu gece olanları düşünmekten uyuyabileceğini sanmıyordu.

-------------

şebnem ile selim sabah kafenin önünde buluştular şebnem söze başladı:

"herneyse gidelim şu gelinlik işini halledelim"

selim anlamayan gözlerle ona baktı ve konuşmaya başladı:

"şebnem bu gerçek bi evlilik değil git gelinliğini yanlız ala bunun için mi beni çağırdın"

şebnemin gözleri doldu ne yani ilk evliliği böylemi olucaktı.selimin onu bu şekilde güçsüz bi kadın olduğunu düşünmesini istemiyordu.gözlerini ondan kaırdı başını öne eydi ve yalan bi gülümsemekonuştu:

"peki"

selim tekrer konuşmaya başladı:

"haaa bide sen ailene haber verdinmi"

şebnemin gözleri tekrar doldu selim onu bügün ağlatmaya niyetliydi heralde.titreyen sesiyle konuşmaya başladı:

"benim anne ve babam yok...öldüler"

selim bian kendinden utandı afalladı .kekeliyerek konuşmaya başladı:

"ım...şey yani abinle ya yani yusufla eskiden arkadaşken şey yapmıştı söylemişti ama unutmuşum"

şebnem selime baktı:

"önemli değil ha bide abime haber veremedim yine o sıkıcı tatillerinden birine gitti ve telefon numarasını değiştirmiş.zaten bilsede umursamaz son 2-3 aydır böyle"

selim sessizce mırıladandı:

"ben biliyorum nedenini ama neyse"

şebnem onu tam duyamamıştı konuşamaya başladı şebnem:

"anlamadım selim efendim"

"diyorumki git alışverişini yap artık"

----------------

nikah memuru sordu:

siz selim inan şebnem gürsoy ile evlenmeyi kabul ediyormusunuz?

selim yalan bi gülümsemeyle evet dedi sıra şebenme geldi ona bu soru yöneltilince ne biliyim işte çok ama çok garip oldu.o ana kendine acıdı.ama yapabileceği bişey yoktu sadce şöyle dedi:

"evet"

++++++

selam arkadaşlar bölümler nasıl gidiyor.ama yorum ve voteler biraz az eski hikayemde daha fazlaydı inşallah zamanla artar. :).sizleri çok seviyorum.yorum ve voteler gelsiiiiin.