Bana yazan kişiyle konuşmaya giderken düşündüğüm tek şey eğer bana mesaj atmasaydı şuan nefes alıp alamayacağımdı.
Tam her şeyden vazgeçmiş ölmek için gün sayarken beni hayata döndürmüştü,
Ben bunları düşünürken köprüye gelmiştim birazdan dedim birazdan beni hayatta tutan kişi ile buluşacağım.
Köprünün ortasında kurulmuş bir masa vardı, çok güzel donatılmıştı, sahi ben buna layık mıydım
"Neden elbiseni giymedin güzelim "
Belime sarılan kollar ile dondum,
Ne benim arkamı dönmeye cesaretim nede onun yüzünü göstermeye cesareti vardı.
"Korkuyorum" dedi. Sesini tanıyordum ama kim olduğunu tam anlamıyla çıkaramıyordum o anın heyecanındandı sanırım
"Korkma " dediğim an beni önüme döndürdü.
"Po-potter"
"Draco ben özür dilerim aaaaa şey ben gitmeliyim evet evet gitmem lazım "
Ne saçmalıyorsun der gibi bakıyordum ona
" hani öpecektin beni ? Dudaklarım kanayana kadar "
Önce dondu sonra suratına yumuşak bir gülüş takındı, yeşil gözleri çok güzel parlıyordu.
Sonra kafasını eğdi bende yaklaştım ona,
Öptü. Beni Öptü. Bende onu öptüm. Öpüştük.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Elixir-drarry
Fanfictiondraco malfoy artık bu hayatı yaşamaktan bıkmıştı, harry pottersa draco malfoyun bu hayatı yaşamasından Savaş sonrası 8.yıl Bu kitap drarrygransleyden ilham alınarak yazılmıştır Evet yarene aşığım
