Mijn oogleden zorgen ervoor dat ik wat kan zien. Wat ik zie bevalt me niet.
Ik zie 4 bezorgde hoofden in mijn gezichtsveld.
'Li, roep de dokter even' hoor ik Louis tegen Liam zeggen. 'Waar is Harry?' probeer ik te zeggen. Het komt er een beetje hakkelig uit. Maar ik kan aan de gezichten zien dat ze me verstaan.
'Hij..hij is op het politiebureau. Je moeder aanklagen' zegt Niall zacht. 'Maar hij is verder helemaal in orde' voegt Zayn geruststellend toe. Ik knik. Het klinkt best raar. "Je moeder aanklagen". Hopelijk zegt hij ook wat ovet mijn vader. Zoalang hij zichzelf maar niet aangeeft!
'Lou! We moeten Harry bellen!' roep ik bang.
'Wat? Waarom?' vraagt hij verbaasd. 'Geef je telefoon!'
Hij geeft me zijn telefoon en ik typ Harry's nummer in.
'Lou! Is Mabel wakker?!' hoor ik Harry zeggen.
'Ja dit is Mabel. Luister Harry, geef jezelf niet aan!' ik vecht tegen mijn tranen.
'Nee Mabeltje, als jij dat niet wilt. Dan doe ik het niet' zucht hij.
'Maar dan voel ik me zo schuldig' voegt hij daarna toe.
'Nee Harry! Asjebliefd! Jij bent het enige waar ik nog van hou! De enige die ik nog heb! Asjebliefd!!'
'Mabel..-' 'Anders spreek ik nooit meer tegen je' onderbreek ik hem.
'Goed. Als jij het niet wilt. Dan hou ik mijn mond. Maar laat me dan wat anders doen om het een soort van goed te maken'
'Vertel ze over Vader. Dan is het goed'
'Oke Mabellief, ga maar slapen. Ik ben er nu dus ik ga het nu vertellen. Daarna kom ik zo snel mogeljjk naar je toe'
'Oke Harry' mompel ik.
'Wil jij het vertellen aan de jongens? Dan hebben ze misschien wat meer controle over mij....' zucht Harry dan.
'Weet je het zeker?' vraag ik verbaasd. 'Ja. Ik wil niet worden zoals Vader. En ik hou van je. Dag Mabel tot straks' en hij hangt op.
Op dat moment komt de dokter binnen gelopen.
'Hallo Mabel, ik ben dokter van Hornserve. Eigenlijk was ik he dokter want je mag naar huis. Je zal nog wel even last hebben van je hoofd, maar er is niks schadelijks meer. En er is geen reden om je nog hier te houden. Je ontslag formulier ligt onder bij de balie. Maar als ik jou was zou ik even wachten want voor vanavond staat er patat op het menu' zegt hij met een knipoog.
Ik lach en bedank hem.
Ik voel me ook gewoon normaal. Een beetje gestressed over Harry. Harry! Ik blijf hier tot Harry hier is. Want anders komt hij hier en dan ben ik thuis. De etenskar komt aangereden en voor deze keer mogen de jongens ook een hapje mee eten.
'Wat was er nou met Harry?' vraagt Louis. Ik verslik me in een patatje. Zayn klopt op mijn tug en legt zijn hand daarna in mijn nek.
'Er...'
'Hij eh...wat weten jullie van onze thuissituatie?' vraag ik dan maar. Eerst maar even polsen tot hoever ze het weten.
'Nou..ik weet dat jullie pa jullie wel mishandelde vroeger en toen ging hij weg en begon je ma' stamelt Niall. Ik knik. 'Klopt' 'maar er is dus meer?' vraagt Zayn. Ik knik weer. 'Harry moest mij ook mishandelen van mijn vader' zeg ik zacht. 'Wat?!' roept Louis.
'Wat een eikel, jezus' mompeld Niall. De andere mompelen ook wat scheld woorden.
'Maar waarom zei je dan dat hij zich niet moest aangeven? Want dat is dan toch al gestopt toen je vader weg ging?' vraagt Liam.
Ik schud mijn hoofd.
'Harry heeft woede aanvallen. Ik weet niet of het jullie opvalt. Maar als hij boos wordt veranderd zijn kleur ogen naar donker. En dan is hij echt heel kwaad. Dan heeft hij nog wel eens losse handjes' zucht ik.
De jongens lijken allemaal te schrikken.
'Dus je gekneusde arm....is door Harry zeker?' mompeld Zayn. Ik knik. 'Sorry'
En je buik, was zeker niet van de beaurotafel, maar van Harry?' vraagt Niall dan. Ik knik. 'Sorry'
'En..en je rode wang, was niet van tegen de deur aanlopen. Maar van Harry?' zegt Louis als laatste. Ik knik weer. 'Sorry'
'Wat een mongool' zegt Liam dan. Ik schrik. ' je mag niet boos zijn op Harry! Hij kan er niks aan doen! Dat komt door Vader!' neem ik het voor Harry op.
'Ik had het ook over je vader lieverd' sust Liam.
'Oh'
'Maar ik moest het vertellen van Harry. Zodat jullie zouden opletten op hem' zeg ik dan maar.
'Doen we' zeggen ze allemaal.
Dan komt Harry binnen stormen.
'MABEL!' roept hij blij.
Ik lach naar hem. Hij rent op me af en geeft me een knuffel. Ik sla mijn deken van mij af en sta op. Ik had me stiekem al omgekleed in mijn gewone kleding.
'Kom Hazz, ik heb wel zin in mijn eigen bed' lach ik.
Ik zie Harry's mond open gaan. Hij staat verbaasd en ik schok naar me te kijken.
'Wa..wat?' zegt hij als hij zijn hoofd even schud. 'Ik zei dat ik wel-' 'mag je naar huis?!' roept hij blij. Ik knik.
Ik zie dat de rest van de jongens mijn spullen al hebben. Ik vermoed dat ze al naar huis zijn. Beneden tekenen we mijn ontslagformulier en we lopen rustig naar de auto. 'Hoe ging het?' vraag ik dan maar.
'Moeder wordt opgesloten voor de komende 40 jaar. En ze gaan achter Vader aan. Met mij doen ze niks. Ze houden alles geheim. Zodat de fans niks komen te weten' vertelt Harry.
Ik geef hem een dikke knuffel.
'Ik hou van je'
'Ik ook van jou Mabellief'

JE LEEST
Freedom ft. Harry Styles
FanfictionWill we survive? Survive at home? Or will we be locked up in our own life? Dutch fanfic