Wat is dit?
Ik volg Harry, en zo te horen volgt Liam ons ook.
We lopen naar de keuken en de deur gaat weer met een klap dicht.
'Mabel, ik moet je iets spijtigs vertellen. Ik wil je echt niet alleen laten met mam. Het spijt me ontzettend.. Maar ik moet op tour' zegt Harry nu ineens verdrietig en verlegen.
Ik lach. 'Dat is toch juist leuk! Moest je me dat nou vertellen? Ik hoorde jullie namelijk een beetje praten toen ik naar bo-''Voor een jaar' onderbreekt Harry me. 'Harry dat is toch leuk!? Dan zijn jullie overal hier in Engeland en dan kan ik jullie nog opzoeken, en jij mij. Dat is toc-''Over de hele wereld' onderbreekt hij me weer. 'Wanneer?' mompel ik. 'Over 4 dagen' antwoord Liam.
Dan stort mijn wereld in.
Ik kan Harry niet zien voor een heel jaar! 'godverdomme' zeg ik boos. Ik loop weg naar buiten.
Onderweg naar de deur pak ik nog snel mijn jas, en open dan de deur.
Ik begin te rennen. Ik wil nu op mezelf zijn.
'MABEL!' gilt Liam.
Ik hoor dat er mensen beginnen te rennen. Maar wat niemand weet is dat als ik alleen ben en ook echt alleen wil zijn ik super snel kan rennen.
Ik zet een sprint in en ren naar de stad. Daar wurm ik me door mensen heen.
De jongens zijn me zo toch kwijt.
Ik ren mijn bekende paadje in naar een parkje waar bijna nooit iemand is.
Inmiddels ben ik wat vaart verminderd want ze weten echt niet meer waar ik kan zijn.
Dat kan echt gewoon niet.
Ik kom aan bij mijn favoriete plekje in dit park. Ik heb het zelf gevonden toen ik 10 was.
Toen was ik ook weggerend en toen kwam ik hier. Het is verstopt achter een aantal bomen en een paar bosjes.
Languit lig ik te kijken naar hoe de lucht langzaam wordt overgenomen door het donker.
Ik gris mijn oortjes uit mijn zak en stop ze in mijn mobiel. Gelukkig is mijn mobiel nog 87% batterij. Dus ik kan er wel mee tot morgen.
Ik slaap hier namelijk vaak, ik heb in de bosjes een slaapzak verstopt. Zwervers kunnen dat niet vinden. Want het bosje is te diep vanaf het looppad.
Ik pak de slaapzak uit de bosjes en kruip erin. Het is inmiddels half 11 en de jongens hebben me heel vaak gebeld. Dus heb ik mijn mobiel op vliegtuig stand gezet. Dan ben ik niet meer bereikbaar.
Langzaam val ik inslaap. Terwijl ik als laatste gedachte heb over de sterren.
Ik rek me stevig uit als ik voel dat ik wordt opgetild. Allemaal geluiden om me heen maken mijn oren luisterend naar wat er gebeurd. Ik open mijn ogen en zie een politieagent.
godverdomme.
Ik maak me als de wiedeweer los uit zijn armen en ren het grasveld over.
'SHE'S LEAVING' hoor ik de agent zeggen en al snel heb ik 3 agenten achter me aan rennen.
Ik zet mijn super snelheid weer in en ren de bosjes door.
Ik maak een schijnbeweging en ren langs nog 3 agenten.
Nu heb ik er 6 achter me aan.
Waarom zitten ze in godsnaam achter me aan!?
Ik ren naar mijn achtertuin en spring omhoog zodat ik bij mijn raam kom. Gelukkig heb ik de agenten kunnen afschudden, maar nu moet ik Harry weer onder ogen komen.
JE LEEST
Freedom ft. Harry Styles
FanficWill we survive? Survive at home? Or will we be locked up in our own life? Dutch fanfic